Pop – art. Sztuka popkultury – cz. I
Małgorzata Jabłońska, Róże, 40×40 cm, szkło, jedwab na płótnie Prawdziwie amerykańska sztuka. Tak jednym zdaniem można podsumować pop – art, kierunek, w którym artyści tworzą proste, czytelne i efektowne prace. Inspiracji szukają w kulturze masowej, głównie w reklamie, komiksach, chętnie łączą ze sobą rożne materiały. Richard Hamilton: „Pop art to sztuka popularna, efemeryczna, konsumpcyjna, tania, produkowana seryjnie, młoda, duchowa, seksowna, urzekająca i popłatna”. To prawda, choć na razie malarzom i rzeźbiarzom sporo brakuje, by stać się kultowymi artystami. Pop – art narodził się na początku lat 50., wywodzi się z ekspresjonizmu abstrakcyjnego. Po II wojnie w Stanach zaczyna się czas dobrobytu, ludzie kupują coraz więcej przedmiotów codziennego użytku. Roy Lichtenstein: „Pop art posługuje się przedmiotami użytkowymi należącymi do świata konsumpcji, a materiał ten – jak się wydaje – pozbawiony jest zazwyczaj jakiejkolwiek formy uczuciowości”. Wiele rzeczy wygląda kiczowato, ma...
Czytaj więcej
Minimalizm. Pochwała prostoty – cz. I
Włodzimierz Pawlak, Rysunek tuszem 106, 27×21 cm, akryl na płótnie, galeria Touch of Art Piet Piet Mondrain, Kazimierz Malewicz, Donald Judd, Robert Morris, Dan Flavin, Tony Smith, Agnes Martin i So LeWitt to tylko niektórzy artyści zafascynowani minimalizmem. Nurtem, w którym artyści koncentrują się na „znaczeniu skali, przestrzeni i relacji pomiędzy obiektami a widzem, tym co naturalne i tym co mechaniczne w procesie powstawania obiektu”. Nowy styl, czasem nazywany kierunkiem ABC, skoncentrowany na podstawowych elementach kompozycji pojawia się na początku lat 60. w Nowym Jorku. Malarzom, rzeźbiarzom i grafikom coraz mniej podoba się akademicka, nieco przestarzała nowoczesna sztuka. Dlatego o minimal art krytycy mówią, że jest „sztuką dla sztuki w najdoskonalszym tego słowa znaczeniu”. Mondrain: „Wierzę, że skromne wysiłki mogą być przydatne dla ludzkości. Pokazałem, jak nowej sztuce udało się stworzyć czyste relacje, a ponadto, jak można je tworzyć...
Czytaj więcej
Art – déco. Wyrafinowane piękno – cz. I
Tamara Łempicka, Kobieta z gołębiem, giclee na papierze, 45×35 cm, galeria Touch of Art Zgeometryzowane, syntetyczne formy i perfekcyjnie dopracowane detale. Prosty przekaz i sztuka blisko człowieka to kolejne wyznaczniki popularnego we Francji kierunku. Artyści coraz chętniej tworzą rzemiosło artystyczne, łączą ze sobą dobrej jakości materiały. Heban i kość słoniowa? Satyna zestawiona z lustrami w złotych lub srebrnych ramach? Takie połączenia nikogo nie dziwią. Malarze eksperymentują z nowymi tematami. Na obrazach pojawiają się nowoczesne maszyny, tj. samoloty i samochody. Do łask wracają akty i portrety. Tak narodził się art – déco. Styl, który pojawił się w Paryżu w 1919 roku, mocno przeciwstawia się secesji. Szybko staje się ulubionym nurtem bogatych, ceniących luksus i wygodę wielbicieli współczesnej sztuki. Artystom coraz bardziej przypadają do gustu wzorzyste tkaniny. Chętnie korzystają z jasnych, niemal pastelowych barw zaczerpniętych z fowizmu z kontrastującymi z nimi...
Czytaj więcej
Ekspresjonizm. Sztuka emocji – cz. I
Anna Lupa Suchy, Struktura uniesień, 70×90 cm, olej na płótnie, galeria Touch of Art Wyraziste, oddziałujące na widza kolory z wyraźnie zaznaczonymi, wyróżniającymi się konturami dzieła. Mocno zdeformowane, brzydkie postacie wyrażające skrajne uczucia i emocje oddziałujące na widzów i ich psychikę. Ekspresjonizm to kierunek w sztuce, który narodził się w 1901 roku, jednak popularność zyskał dopiero na początku XX wieku. To właśnie wtedy o nowym stylu w sztuce po raz pierwszy wspomina J. A. Hervè. Malarz wystawia cykl dzieł w Salonie Niezależnych. Dziesięć lat później, w 1911 roku, wśród artystów znowu panuje poruszenie. W niemieckim „Der Sturm” po raz pierwszy wspomniano o grupie artystycznej, o której mówi się, że utożsamia się z Paulem Gauginem i Vincentem van Goghiem. Herwarth Walden, niemiecki pisarz i krytyk sztuki: „Malarz przedstawia to, co postrzega w najgłębszych warstwach swej świadomości, wyraża samego siebie, przemijająca...
Czytaj więcej
Rafał Olbiński – malarstwo postaci i odczuć
Rafał Olbiński, Perceptual Judgment, zdjęcie z archiwum Galerii Touch of Art Rafał Olbiński jest chyba jednym z najbardziej rozpoznawalnych artystów, tworzących współcześnie w nurcie fantastyki i realizmu magicznego. W jego obrazach można znaleźć wiele elementów nierzeczywistych. Równocześnie są to także opowieści o ludziach i ich relacjach. Szczególne miejsce w twórczości Rafała Olbińskiego zajmuje człowiek. Artysta obrazuje indywidualności i ich związek z otoczeniem. Równie ważne są także związki między poszczególnymi bohaterami, którzy nie tylko wchodzą w interakcje ze światem przedstawionym, ale także ze sobą nawzajem. Obrazy i plakaty Rafała Olbińskiego – różne warstwy znaczeniowe Twórczość Olbińskiego to przede wszystkim plakaty. Artysta, działający w Polsce i Stanach Zjednoczonych jest uznawany za jednego z najważniejszych przedstawicieli Polskiej Szkoły Plakatu. Z czasem oprócz takiej użytkowej formy wyrazu, zwrócił się też w stronę malarstwa. Jego dzieła na płótnie nieco różnią się od plakatów. Są...
Czytaj więcejPopularne
Archiwa
REKLAMA
