Rafał Olbiński – muzyczna pasja i plakat
Rafał Olbiński, Perceptual Judgement Rafał Olbiński powszechnie znany jest miłośnikom sztuki z licznych kompozycji o mocno surrealistycznym charakterze. Jednak oprócz scen wywodzących się z czystej wyobraźni i kreacji artystycznej, artysta stworzył również liczne plakaty, korespondujące z innymi dziedzinami sztuki, na przykład operą. Baśniowa wyobraźnia i głębokie zrozumienie muzyki zaowocowały ciekawym połączeniem i serią plakatów dla najważniejszych światowych scen operowych, m.in.: New York City Opera, Opera Pacific czy krajowej Opery Wrocławskiej i Bydgoskiej. Synestezje sztuk – kilka słów o współdziałaniu różnych dyscyplin artystycznych Synestezja, czyli poznanie poprzez zmysły, to zjawisko, dzięki któremu doświadczenie wywoływane przez jedne zmysły, oddziałuje również na inne. Świetnym tego przykładem jest subiektywny odbiór kolorów, gdy na przykład czerwień odbieramy jako barwę ciepłą. W sztukach plastycznych zdarzały się przypadki, gdy artyści próbowali z pomocą obrazu odtwarzać dźwięki. Mistrzem takiego działania był litewski plastyk i kompozytor w jednej...
Czytaj więcej
Dali i freudowska psychoanaliza
W świecie tajemniczych surrealistów Salvador Dali od dziesięcioleci zasiada na tronie, jako ikona stylu i równocześnie jeden z najważniejszych twórców w całej historii światowej sztuki. Jego niesamowite obrazy są wyrazem twórczej kreacji, pomysłowości i wyobraźni własnej artysty, ale też fascynacji inną ikoną początku XX wieku. Salvador Dali był zapatrzony w dokonania wiedeńskiego specjalisty od psychoanalizy – Zygmunta Freuda. Spotkanie dwóch autorytetów Dali czytał książki Freuda, między innymi oczywiście Objaśnienie marzeń sennych, wydane w 1899 roku. Wielokrotnie podróżował do Wiednia, aby spotkać się z wybitnym psychologiem i równocześnie rozkoszować się klimatem pociągającej stolicy dawnego cesarstwa. W 1938 roku doszło też do pamiętnego spotkania w londyńskim domu psychiatry, podczas którego powstały szkice, wykorzystane później przez Dalego do namalowania olejnego portretu, pełnego przedmiotów-symboli, łączących sztukę z psychoanalizą. Świat pełen znaczeń – psychoanaliza w malarstwie Dalego Tajemnice snu, marzeń i stanu nieświadomości można...
Czytaj więcej
Realista czy magik, czyli skąd się wzięły niesamowite opowieści Tomasza Sętowskiego?
W polskiej sztuce współczesnej nurtem, który zdobywa coraz szersze grono wiernych wielbicieli, jest realizm magiczny. Przybiera różne oblicza i warianty, zależne od indywidualnej fantazji twórcy. Jednym z czołowych przedstawicieli tendencji jest Tomasz Sętowski, autor kompozycji pełnych fantastycznych miast, nierzeczywistych postaci i magicznych sytuacji. Malarskie światy fantastyczne w duchu realizmu magicznego nie mogłyby zaistnieć bez dwóch kluczowych tendencji kulturowych. Jedną jest oczywiście surrealizm i związane z nim marzenia senne, automatyzm i zgłębianie wewnętrznego ja. Druga z nich, choć równie artystyczna, wiąże się z zupełnie inną metodą wyrazu. Chodzi oczywiście o literacki realizm magiczny, który użyczył nie tylko nazwy tendencji plastycznej, ale także szeregu chwytów twórczych. Jakich? Poniżej przedstawiamy kilka z nich, które najlepiej łączą słowo z obrazem na wielu płaszczyznach. Słowa, słowa, słowa… i legenda Po raz pierwszy termin „realizm magiczny” użył niemiecki krytyk sztuki i fotograf Franz Roh jeszcze...
Czytaj więcej
W pogoni za snami na jawie i jawą we śnie
Nikt nie jest samotną wyspą i każdy twórca sięga do tego, co jest mu znane lub co zaprząta jego umysł. W ten sposób powstaje ciągłość twórczości ludzkiej i dorobek kulturowy kolejnych pokoleń. Czasami artyści stosują zapożyczenia wprost, czasami sięgają po reinterpretacje, a niekiedy po prostu odnajdują w którymś z klasyków sztuki bratnią duszę. Teza, że Rafał Olbiński czerpie z nurtu francuskich surrealistów, jest jednym z najczęściej powtarzanych zdań na temat dorobku tego artysty. Ogólnikowe stwierdzenie stanowi swego rodzaju wytrych, a przy tym dość bezpieczną i obszerną szufladkę, w której można ułożyć naprawdę sporo informacji. Surrealizm na przestrzeni kolejnych dziesięcioleci przybierał niejedną szatę. Miewał różne oblicza i nastroje. Spośród wielu klasyków znajdujemy postać, której sztuka ma naprawdę wiele wspólnego z dokonaniami polskiego mistrza fantazji. Pomiędzy dziełami René Magritte’a i Rafała Olbińskiego można zbudować wiele intelektualnych i formalnych mostów, które czynią...
Czytaj więcej
Skąd się wzięły światy Beksińskiego?
Zdzisław Beksiński to obecnie chyba jeden z najlepiej rozpoznawalnych malarzy polskich ostatnich 30 lat. Nowo otwierane ekspozycje, wydawane książki oraz filmy budują kolejną falę zainteresowania twórczością tego niepokornego artysty. Niepokojące wizje jednych przyciągają swoimi mrocznymi tajemnicami, innych odpychają zbyt intensywnym ładunkiem emocjonalnym. O ile w każdym z obrazów sporo jest zakamarków duszy autora, to pojawiają się w nich również wpływy wcześniejszych pokoleń twórców. Co zatem możemy znaleźć w obrazach Zdzisława Beksińskiego? NIEromantyczna wizja świata Zacznijmy od nastrojowości, na której skonstruowany jest niemal każde z jego dzieł. Pejzaże, pełne załamań skalnych, rozległych równin i samotnych drzew sporo mają w sobie z emocjonalnych widoków Caspara Davida Friedricha, czołowego malarza niemieckiego romantyzmu. W nich również królował mrok i tajemnica. O ile jednak obrazy XIX-wieczne pozostawały w sferze niedomówień, Beksiński śmiało zagłębia się w sferę po drugiej stronie życia. Makabra historyczne ma imię?...
Czytaj więcej
Autoportret w tajemniczym ogrodzie – o malarstwie Joanny Sierko-Filipowskiej
Co widzisz, gdy spoglądasz w lustro? To kim jesteś czy kim chciałbyś być? Zwierciadła przez wieki obrosły różnorodnym znaczeniem kulturowym, często stanowiąc dziurkę od klucza, przez którą możemy podglądać to, co dzieje się po drugiej stronie lustra. Szczególny przypadek przeglądania się w zwierciadle stanowią malarskie autoportrety. Artysta, patrząc w lustro, odtwarza swój wizerunek na płótnie, często poddając go rozmaitym przeistoczeniom i przemianom, rodem niemalże z poematu Owidiusza. Malarz tworzy nowy świat, którego staje się integralną częścią, zapisaną w fakturze farby. Lekcja klasycznego symbolizmu. Współczesny autoportret Joanny Sierko-Filipowskiej W obrazach Joanny Sierko-Filipowskiej regularnie pobrzmiewają echa tradycji malarstwa Młodej Polski i ściśle z nią powiązanego symbolizmu w rodzimym wydaniu. Autorka kreuje nietuzinkowe, rozległe pejzaże, pełne roślinności, niczym Dziwny Ogród Józefa Mehoffera. Zdarzają się również płótna, na których zamiast bujnych kwiatów, otwiera się przed nami płaszczyzna rozległej równiny, ciągnącej się aż po...
Czytaj więcejPopularne
Archiwa
REKLAMA
