Wassily Kandinsky – miłośnik prawdziwego koloru
Wassily Kandinsky, Para na koniu, 1906-1907 (za: Wikipedia.com) Wassily Kandinsky jest uznawany za jednego z najważniejszych malarzy XX wieku, prekursora sztuki abstrakcyjnej. Warto jednak wiedzieć, że tak naprawdę jego droga do świata na pograniczu form rzeczywistym i abstrakcji, była bardzo długa. A wszystko zaczęło się od… koloru. Wassily Kandinsky – malarz plamy barwnej Młody Wassily Kandinsky pobierał lekcje rysunku jeszcze w Odessie (Szkoła Artystyczna Grekova). Skończył też studia prawnicze na moskiewskim uniwersytecie. Z czasem postanowił jednak całkowicie oddać się sztuce. W 1896 roku, jak wielu malarzy, przeniósł się do Monachium, gdzie wstąpił do Akademii Sztuk Pięknych. Z Zachodem związał się na dobre, nawet pomimo chwilowej współpracy z władzami radzieckimi, które uznały jednak, że jego twórczość jest obca wobec realizmu socjalistycznego. Od samego początku swej artystycznej ścieżki, malarz koncentrował się na kolorze. Jak sam powiedział: Pierwszymi barwami, które zrobiły na...
Czytaj więcejZofia Stryjeńska – między folklorem a art déco
Zofia Stryjeńska (portret za: Narodowe Archiwum Cyfrowe) Niewiele w polskiej sztuce jest tak „niepoprawnych” artystek, co Zofia Stryjeńska, której największym życiowym pragnieniem były tworzyć i móc się wciąż rozwijać. Trzeba przyznać, że naprawdę udało jej się spełnić to marzenie. Stała się bowiem jedną z prawdziwych gwiazd międzywojennego, polskiego malarstwa. Zofia Stryjeńska – żądna sztuki i świeżych pomysłów Stryjeńska za wszelką cenę chciała zostać artystką. Aby osiągnąć ten cel, wykazywała się olbrzymią pomysłowością i determinacją. Najlepiej oddaje to pewne wypowiedziane przez nią zdanie: Boże, odbierz mi wszystko, ale za to daj mi możność wypowiedzenia się artystycznego i sławę. Trzeba przyznać, że dążyła do swoich celów z olbrzymią determinacją. Pierwsze kroki artystyczne stawiała u Leonarda Stroynowskiego, a później w prywatnej szkole Marii Niedzielskiej w Krakowie. Szybko jednak odkryła, że dla niej prawdziwa nauka jest gdzie indziej. W 1911 roku rozpoczęła studia...
Czytaj więcejLucian Freud – wybitny malarz ludzkiego oblicza
W malarstwie Luciana Freuda nieustannie pojawiały się portrety – autoportret, portrety rodziny, przyjaciół lub znanych postaci. W całej twórczości to one trzon jego dorobku artystycznego. Freud nie tworzył jednak zwyczajnych, prostych odwzorowań fizjonomicznych. Sięgał głębiej, wprowadzając do przedstawień olbrzymi ładunek emocjonalny i psychologicznym. Jakie były portrety Freuda? Malarstwo Luciana Freuda przeszło daleką drogę, zanim wykrystalizował się powszechnie rozpoznawalny styl własny artysty. Początkowo inspirował się mocno surrealizmem, tworząc umowne przedstawienia, z uproszczonymi figurami ludzkimi, niekiedy nawet o lekko karykaturalnych cechach. Każde przedstawienie było jednak dość płaskie, bardziej przypominając znak człowieka niż prawdziwą postać. Już w latach 50. można zaobserwować znaczącą zmianę w podejściu do modela. Postaci stały się bardziej plastyczne i rzeczywiste. Artysta sięgał coraz głębiej – w jego bohaterach zaczęło tlić się życie, przemyślenia oraz mocno wyczuwalne napięcie, które będzie towarzyszyć jego twórczości już do końca. Z czasem portrety...
Czytaj więcejJan Dobkowski – twórcza indywidualność
Niewielu twórców polskiej sztuki 2. połowy XX wieku wyróżnia się mocno indywidualnym i rozpoznawalnym stylem. Jan Dobkowski odznaczył się niepokornym podejściem, sprzeciwem wobec dotychczasowym tendencji malarskich. Wprowadził do kanonów swoje własne rozumienie sztuki, które do tej pory przekonuje szerokie grono odbiorców. Sprzeciw wobec postimpresjonizmu Jan Dobkowski studiował malarstwo na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, w pracowni jednego z najbardziej zasłużonych profesorów – Jana Cybisa, współzałożyciela grupy kapistów. Długowieczny twórca do końca swojego życia propagował malarstwo impresjonistyczne – zestawiając jasne, pastelowe kolory, kładzione grubymi pociągnięciami. Na jego płótnach barwy przenikały się, kontury zacierały a pejzaże i martwe natury wydawały się wibrować własnym, wewnętrznym światłem. Takiego też podejścia do malarstwa Jan Cybis uczył swoich studentów. Spośród nich niektórzy wyłamali się jednak spod wszechobecnego wpływu swojego mistrza. Jednym ze zbuntowanych był właśnie Jan Dobkowski. Dobkowski – konkret formalny i treściowy Dla Dobkowskiego rozmyte,...
Czytaj więcejMiędzy realnością a czystą formą malarską – Wilhelm Sasnal
Agnieszka Głębicka, Wystawa Wilhelma Sasnala w Galerii Foksal Nazwisko Wilhelma Sasnala pojawia się bardzo często w kontekście współczesnej, polskiej sztuki, która wychodzi poza obręb lokalnego podwórka i wchodzi bez trudu na obce salony. Jego prace trafiają do zagranicznych kolekcji. Są wystawiane na aukcjach w najbardziej prestiżowych domach aukcyjnych. Wyróżniają się spośród innych dzieł, choć często czerpią z dorobku sztuki klasycznej, a także z codzienności życia. Wilhelm Sasnal – nie tylko ŁADNE obrazy Sasnal wywodzi się z krakowskiego środowiska artystycznego. Dyplom uzyskał w pracowni profesora Leszka Misiaka. Jego pierwsze artystyczne działania są jednak powiązane jeszcze z okresem studiów na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. To właśnie tam artysta poznał Marka Firka, Józefa Tomczyka, Rafała Bujnowskiego i Marcina Maciejowskiego, z którymi stworzył Grupę Ładnie. Ich dokonania określa się mianem banalizmu lub nawet popbanalizmu. Sięgali bowiem po rozmaite przedmioty dnia codziennego, które stawały...
Czytaj więcej