Tamara Łempicka – wielobarwne i cenne grafiki
Tamara de Lempicka, Kobieta z gołębiem Tamara Łempicka jest artystką o światowej sławie. Jej prace znajdują się w najważniejszych muzeach świata oraz w wielu renomowanych kolekcjach. Mimo iż od śmierci artystki minęło już ponad 40 lat, jej dzieła nieustannie rozpalają wyobraźnię miłośników sztuki, którzy mogą podziwiać lub kupować obrazy olejne albo stać się właścicielami pięknych grafik, wciąż dostępnych na rynku. Grafiki Tamary Łempickiej – dzieła art déco Obrazy Tamary Łempickiej to niezmiernie dekoracyjne kompozycje, łączące efektowne art déco z osiągnięciami europejskiego kubizmu, który mocno zafascynował artystkę. Jej styl dojrzewał na przestrzeni lat, by w drugiej połowie lat 20. oraz w latach 30. osiągnąć finalną formę o wielkich walorach artystycznych. W centrum kompozycji zazwyczaj pojawiała się postać lub postaci, poddane pewnej syntezie i geometryzacji formy, jednak bez znaczących deformacji. W tle najczęściej występowały minimalistyczne i skrajnie uproszczone sylwetki miast lub...
Czytaj więcej
Wojciech Fangor – rozumienie przestrzeni
Wojciech Fangor, wystawa prac w MCSW Elektrownia Radom, 2018 (zdjęcie za: Wikipedia.com) Wojciech Fangor zalicza się do najwybitniejszych polskich malarzy XX wieku. Jego renoma wykroczyła daleko poza granice naszego kraju. Szczególną popularnością cieszą się jego obrazy olejne. Warto jednak wspomnieć też o kompozycjach rysunkowych na papierze. Stanowią one integralną część poszukiwań artystycznych i tak zwanej „pozytywnej przestrzeni iluzyjnej”. Wojciech Fangor rysunki na papierze a początki twórczości Nie zawsze Wojciech Fangor tworzył prace abstrakcyjno-geometryczne. W pierwszym okresie zajmował się malarstwem figuratywnym, nie stroniąc nawet od nurtu socrealistycznego. Do tego typu dzieł zalicza się choćby „Matka Koreanka”. Z czasem jednak zwrócił się w stronę syntetyzowania formy, co zaowocowało znaczącymi uproszczeniami i w efekcie usunięciem postaci i przedmiotów z kompozycji. Duży wpływ na zmianę podejścia do malarstwa miała współpraca ze Stanisławem Zamecznikiem. Wojciech Fangor – nowe działania z Stanisławem Zamecznikiem Stanisław Zamecznik,...
Czytaj więcej
Zofia Stryjeńska – między folklorem a art déco
Zofia Stryjeńska (portret za: Narodowe Archiwum Cyfrowe) Niewiele w polskiej sztuce jest tak „niepoprawnych” artystek, co Zofia Stryjeńska, której największym życiowym pragnieniem były tworzyć i móc się wciąż rozwijać. Trzeba przyznać, że naprawdę udało jej się spełnić to marzenie. Stała się bowiem jedną z prawdziwych gwiazd międzywojennego, polskiego malarstwa. Zofia Stryjeńska – żądna sztuki i świeżych pomysłów Stryjeńska za wszelką cenę chciała zostać artystką. Aby osiągnąć ten cel, wykazywała się olbrzymią pomysłowością i determinacją. Najlepiej oddaje to pewne wypowiedziane przez nią zdanie: Boże, odbierz mi wszystko, ale za to daj mi możność wypowiedzenia się artystycznego i sławę. Trzeba przyznać, że dążyła do swoich celów z olbrzymią determinacją. Pierwsze kroki artystyczne stawiała u Leonarda Stroynowskiego, a później w prywatnej szkole Marii Niedzielskiej w Krakowie. Szybko jednak odkryła, że dla niej prawdziwa nauka jest gdzie indziej. W 1911 roku rozpoczęła studia...
Czytaj więcej
Jacek Malczewski – różne twarze malarza
Jacek Malczewski, Chrystus i Samarytanka, 1910 (za: Wikipedia.com) Jacek Malczewski bywa uznawany za jednego z najbardziej płodnych artystów w historii polskiej sztuki. Trudno się dziwić. Szacuje się, że zostawił po sobie około 2 000 obrazów olejnych. Znacząca ich ilość to portrety, a wśród nich zespół 150 wizerunków własnych artysty. Dlaczego malarz tak chętnie portretował samego siebie? Jakie były autoportrety Jacka Malczewskiego? Autoportrety Malczewskiego – różne wcielenia mistrza Portrety własne Jacka Malczewskiego są dla polskiej sztuki niemal tym, czym dla światowego malarstwa autoportrety Rembrandta. Polski malarz, który podstawową edukację odebrał w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, by następnie kontynuować studia już w Paryżu, pozostawił wiele przedstawień siebie samego. Nie zawsze były to jednak realistyczne wizerunki. Często artysta przyjmował rozmaite role, stając się elementem scen symbolicznych, wcielając się w postaci rycerzy, arystokratów, bohaterów literackich lub postaci biblijnych, w tym nawet Chrystusa. Trudno...
Czytaj więcej
Maksymilian Novak-Zempliński – tajemnicza nastrojowość bytu
Nie zawsze do przedstawienia emocji w malarstwie potrzebna jest ludzka postać. Niekiedy również sam pejzaż potrafi odtwarzać szerokie spektrum nastrojów. Takie właśnie jest liryczne i metaforyczne malarstwo Maksymiliana Novaka-Zemplińskiego, który potrafi przy pomocy samego pejzażu pokazywać nastroje ducha. Maksymilian Novak-Zempliński, Rufus Draco (Touch of Art Galeria) Malarstwo emocji Novaka-Zemplińskiego Maksymilian Novak-Zempliński to artysta, który od lat zalicza się do ścisłej czołówki artystów tworzących w duchu realizmu magicznego. Podstawy zawodu oraz warsztatu malarskiego zdobył w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie, by następnie kontynuować własne poszukiwania stylu i techniki. Szczególnie bliski jest mu nurt surrealizmu i realizmu magicznego o bardzo lirycznym wyrazie. Jego prace wyróżniają się sentymentalizmem oraz drobiazgowym oddaniem przestrzeni – bezkresnej, w stonowanych barwach, z przewagą subtelnego beżu. Dominuje w nich spokój z lekką nutą melancholii. Realizm nie do końca rzeczywisty Każdy najmniejszy nawet detal w kompozycjach Maksymiliana Novaka-Zemplińskiego...
Czytaj więcejPopularne
Archiwa
REKLAMA
