Salvador Dali, „Profil czasu”, 51x0cm, galeria Touch of Art
Nietypowe, dziwne i pochodzące nie z tego świata. Takie opinie o dziełach Salvadora Dalego, ikony surrealizmu, słychać ciągle. Żywe, nasycone barwy i brak wyraźnej perspektywy to kolejne cechy, które wyróżniają artystę spośród innych twórców. O innych znakach szczególnych malarza przeczytacie w naszym nowym artykule.
Salvador Dalí – garść informacji o nadrealiście
Kocha tłum, skandale, nigdy nie brakuje mu wyobraźni. Dla pochodzącego z Figueres mężczyzny wierzącego w to, że jest kolejnym, wcieleniem nieżyjącego brata, udającego Napoleona, tworzenie płócien to jedyny sposób na życie. Kiedy jakiś czas trafia do kultowej madryckiej ASP, z której jakiś czas później zostaje wyrzucony, nikt poza nim nie wierzy, że jest geniuszem.
Salvador Dalí – najważniejsze składniki stylu
Pełne wyimaginowanych światów obrazy jednych przerażają, drugich zdumiewają. Różnobarwne, ciekawe i bardzo oryginalne kompozycje budzą wiele uczuć, zrywają z dotychczasowymi, obecnymi w kulturze kanonami. Chaotyczne, zniekształcone i igrające z naturalnym porządkiem malowidła to coś w czym bez pamięci zakochuje się malarz.
Salvador Dalí w Paryżu
Nie słucha opinii innych, a kiedy kilka rysunków trafia na wystawę w Barcelonie, jest tym faktem zachwycony. Potem wraz z Galą wyjeżdża do Paryża, gdzie poznaje Pabla Picassa. Autorowi „Płonącej żyrafy” nie podobają się bohomazy jakie tworzy, zarzuca kubiście wysublimowane, irytujące, ocierające się o kicz prace.
Salvador Dalí – człowiek wielu talentów
Wydłużone sylwetki, erotyczne pozy, nieistniejące w rzeczywistości fantastyczne postacie i barwna, baśniowa rzeczywistość. Artysta wygłasza oryginalne poglądy, w chwilach wolnych od zajęć pisze książki i traktaty naukowe o swojej twórczości. Tak powstaje m.in. „Dziennik geniusza”, bestsellerowa autobiografia.
Salvador Dalí – wyznawca surrealizmu
Dla Dalego wielkie znaczenie mają halucynacje, senne marzenia i malunki pełne sprzeczności. Wielokrotnie opowiada o nich dziennikarzom, zachwyca się płaską plamą barwną, światłocieniem i możliwościami, jakie daje nadrealizm. Malarz odkrywa przed widzami rzeczy przeczące logice, opowiada o ich cudowności, nadzwyczajności.
Salvador Dalí – wielki wykluczony
Malarstwo Salvadora bywa krytykowane. Nie wszystkim podobają się wyuzdane, ociekające seksem dzieła malarskie. André Breton, piewca surrealizmu, ma żal do mężczyzny o promowanie siebie. Jak nikt inny Dalí dba o reklamę, podsycany przez kochankę organizuje serię spotkań i wystaw, za co zostaje wykluczony z grupy.
Salvador Dalí – american dream
Paranormalne, szczegółowe, pełne skłębionych ludzi i zwierząt obrazy wspaniale sprzedają się na amerykańskim rynku, takie dzieła nikogo nie dziwią. Co innego w Europie. Szalone wizje spędzają sen z powiek wielu osobom, na widok malarza przebranego za płetwonurka mdleją. Zwolennikom surrealizmu podobają się zagmatwane podpisane przez twórcę obrazy, kolaże i rysunki.
Salvador Dalí – sztuka szaleńca
Mężczyzna uwielbia groteskowe, ironiczne i dowcipne malowidła. Kojarzone z reklamami tytuły dzieł walczą o uwagę widza, tak jak przerysowani, koślawi bohaterowie. Artysta uwielbia powracać do sprawdzonych motywów: jajko, nosorożca, nagą Galę i rozlewającą się na boki farbę można spotkać niemal w każdej pracy.
Salvador Dalí – ostatni, wielki pomysł
W latach 70. to co tworzy przestaje podobać się widzom. Nowocześni artyści odwracają się od surrealizmu, fanom sztuki tworzonej przez wariatów przestają podobać się iluzyjne obrazy. Dalí nie przejmuje się brakiem zamówień, wymyśla serię kartek okolicznościowych, a kiedy cierpi na brak weny, prosi o pomoc mało znanych twórców.
Salvador Dalí – miłośnik kolaży
Chimeryczne, gęsto zaludnione postaciami płótna wyglądają okazale. Dla artysty stanowią kwintesencję surrealizmu. Pikantne, niepasujące zdjęcia dopominają się o uwagę, są nieatrakcyjne, niekiedy zaskakują przyjaciół Dalego. On sam zakochuje się w kolażu, technice mającej największe lata świetności przed sobą.
Salvador Dalí i jego teatr
Zarobione pieniądze przeznacza na budowę Teatro Museo Dalí. Mężczyźnie podoba się monumentalny gmach, przyznaje, że jego życie to teatr. Obok malowideł umieszcza kompozycje przyjaciół. Marzy, by nikt o nim nie zapomniał. Już wtedy gromadzi pamiątki, pędzle, zniszczone płótna i rachunki za sprzedane obrazy.
Salvador Dalí – cechy nadrealizmu
Pozbawione harmonii, znakomicie reklamujące współczesną kulturę malunki zaskakują na każdym kroku. Są nieprzewidywalne, podobnie jak tworzący je artyści. Wyrafinowane, nie mające światłocienia płótna, za to pełne żywych, kontrastujących barw zdobywają tyleż samo pochwał co złych opinii.
Salvador Dalí – koniec kariery
Kilka lat później, w 1982 roku, malarz ostatecznie rezygnuje z pracy. Jego ostatnia kompozycja „Jaskółczy ogon”, dedykowana żonie, kochance i muzie nie przypomina dotychczasowych obrazów. Mężczyzna nie potrafi pogodzić się ze stratą, Gala dopingowała go przy pracy, kiedy jej zabrakło, artysta nagle zrezygnował z budowanej latami kariery.
Salvador Dalí w Touch of Art
Zachęcamy do zapoznania się z artykułami na naszym blogu: https://www.touchofart.eu/blog/salvador-dali-najwazniejsze-znaki-szczegolne-stylu-artysty/. Więcej ciekawych dzieł sztuki Salvadora Dalego znają Państwo tutaj: https://www.touchofart.eu/en/gallery/Salvador-Dali/.