Menu
TouchOfArt Blog logo galerii obrazów o malarstwie
  • Blog o malarstwie
  • Kategorie
    • Design
    • Akt
    • Pieniądze
    • Surrealizm
    • Street art
    • Zoom
  • Galeria obrazów
    • Kategorie i kierunki
    • Nasi Artyści
    • Najpopularniejsze
      • Anastazja Markowicz obrazy
      • Edward Dwurnik obrazy
      • Jarosław Jaśnikowski obrazy
      • Jerzy Duda Gracz obrazy
      • Karol Bąk obrazy
      • Maksymilian Novak Zempliński obrazy
      • Pablo Picasso obrazy
      • Rafał Ołbiński obrazy
      • Salvador Dali obrazy
      • Stanisław Młodożeniec obrazy
      • Tomasz Alen Kopera obrazy
      • Tomasz Sętowski obrazy
      • Zdzisław Beksiński obrazy
      • Polscy artyści
      • Malarstwo współczesne
  • Współpraca
  • Zostań Redaktorem
  • Kontakt
TouchOfArt Blog logo galerii obrazów o malarstwie
2 stycznia 20222 stycznia 2022

Malarstwo współczesne i jego cechy – cz. I

Pablo Picasso, Macierzyństwo, praca na papierze, 64×47 cm, galeria Touch of Art

Zmusza do refleksji, intryguje, pomaga zrozumieć otaczający świat. Takie cechy przypisuje się malarstwu współczesnemu, które zyskało popularność na początku ubiegłego wieku. W przeciwieństwie do innych kierunków, tendencji i stylów nowoczesna sztuka nadal jest bardzo aktualna. Może dlatego wciąż ma wielu zwolenników?

Malarstwo współczesne, czyli co?

Jest rok 1915. Trwa I wojna światowa. Artyści, tj. Marcel Duchamp, Francis Picabia. Man Ray i Hans Arp dostrzegają rozłam starego świata, upadek europejskiej cywilizacji. Tworzą nowe dzieła oparte na brak jakichkolwiek zasad. Dowolność artystycznego wyrazu i zerwanie z dotychczasową tradycją to nowe wyznaczniki nowego stylu.

„Dada nie znaczy nic. Chcemy zmieniać świat niczym”, przekonują artyści i zaraz dodają: „Dada jest słońcem. Dada jest jajkiem. Dada jest policją policji”. Tak rodzi się dadaizm, jeden z najsłynniejszych kierunków współczesnego malarstwa. Dla wielu miłośników stanowi nie tylko symbol sztuki, ale i styl bycia. Zaraz po Duchampie, Picabii i Arpie malarstwem współczesnym interesują się surrealiści.

Dziwna sztuka

Tak dwoma słowami można określić nadrealne malarstwo, które zyskuje grono odbiorców w Europie i Stanach Zjednoczonych. Salvador Dalí tworzy gigantyczne kompozycje. Lubi prowokować, wymyśla różne tytuły prac, które dzielą krytyków i widzów. Intensywne kolory i niepasujące do niczego symbole szybko aprobują artyści.

„Sztuka wariatów” jak niektórzy mawiają o surrealistycznych obrazach ma coraz większe grono odbiorców. Niemal każdy marzy o zdeformowanej pracy Dalego, Ernsta, de Chirico i Margritte’a, ale na jej kupno mogą pozwolić sobie nieliczni. Prace inspirowane snami, halucynacjami, pozbawione logiki i pełne groteski wśród polskich artystów nadal cieszą się dużym zainteresowaniem.

Nielubiany abstrakcjonizm

W przeciwieństwie do surrealistów abstrakcjonistów długo nie darzy się szacunkiem. Malarstwo nieprzedstawiające niczego nie tylko nie zachwyca widzów, ale i sprawia, że pozostają na sztukę obojętni. Płaskie plamy barwne, figury geometryczne o wyraźnie zaznaczonych kształtach i liniach dopiero z czasem zyskują popularność.

Dzieła Wassila Kandynskiego, którego abstrakcjoniści traktują jak świętość, zyskują renomę, jednak daleko im do sztuki przedstawiającej. Mimo to „dziki” styl, jak krytycy mówią o nowym nurcie, zdobywa w Europie wielbicieli.

Najważniejsze cechy konstruktywizmu

Nieco inaczej sztukę współczesną postrzegają konstruktywiści. Kompozycje oparte na kole, trójkącie i liniach prostych wywołują wewnętrzne napięcie. Artyści odchodzą od malowania przedmiotów, wyżej cenią abstrakcję. Świadomie budują obraz, z prostych geometrycznych figur tworzą obrazy. Chociaż pojawił się w Rosji, konstruktywizm szybko zyskuje rzesze miłośników w Europie.

Artyści tworzą nie tylko obrazy, ale i grafiki, ilustracje, meble, budynki. Pojawia się moda na ubrania prêt – à – porter. Ideę „czystej sztuki” promują Kazimierz Malewicz i Aleksander Rodczenko. Przed wejściem do muzeów ustawiają się długie kolejki. Zwolennicy konstruktywizmu nie mogą przepuścić takiej okazji i muszą na własne oczy obejrzeć dzieła ojców nowego nurtu.

Action painting – co to jest?

Lata 40. w Nowym Jorku są pełne niepokoju, wojna zbiera straszne żniwo. Remedium na nią ma być sztuka. Artyści coraz bardziej zatracają się w wymyślaniu oryginalnych prac, jednym z nich bez wątpienia jest Jackson Pollock.

Razem z Willemem de Kooningiem tworzy action painting, styl oparty na geście, płaskich plamach barwnych i drippingu. Sztuka ekspresjonistów abstrakcyjnych intryguje publiczność, zachęca do zastanowienia nad problemami świata, aktualnymi zagrożeniami. Daje nadzieję, zadaje pytania i szuka na nie odpowiedzi.

Najważniejsi przedstawiciele op – artu

Pełna rombów, pikseli, a przy tym bardzo precyzyjna, Tak w kilku słowach można scharakteryzować op – art, kierunek, który dużą estymą cieszy się w latach 50.i 60. Prace Victora Vasareyla i Briget Riley symbolizują ograniczenia ludzkiego umysłu.

Miłośnicy nowego stylu nie przechodzą obojętnie wobec dzieł Jana Ziemskiego, Wojciecha Fangora, Juliana Stańczaka i Ryszarda Winiarskiego. Iluzyjne, o nasyconych barwach kompozycje zachwycają i wzruszają. Malarstwo współczesne nawołuje do dyskusji, obserwacji świata. Kiedy op – art traci na znaczeniu jego miejsce natychmiast zajmują pop – art i hiperrealizm.

Uwielbienie masowej kultury

Pop – art nie pojawiłby się gdyby nie reklama i fascynacja Amerykanów popularną kulturą. Frytki Claesa Oldenburga, komiksy Roya Lichteinsteina i plakaty z podobiznami gwiazd Andy’ego Warhola to tylko niewielki wycinek współczesnego malarstwa. Artyści kochają przedmioty glamour, podkreślają ich zagraniczne pochodzenie. Może dlatego kierunek ten w latach 80. staje się czymś na kształt interpretacji amerykańskiej kultury.

Czym jest hiperrealizm?

Zaczyna się w połowie lat 60. To wtedy Richard Estes wykonuje „Foodshop”, obraz złożony z maleńkich plam. Krytycy są zgodni: nowy nurt, jakim jest hiperrealizm, ma szansę podbić świat. Nie dość, że zaprasza widza do zastanowienia się nad sobą, wzbudza emocje i zaskakuje, to jeszcze stanowi doskonałe połączenie klasycznego współczesnego malarstwa z techniką; na płótnach nie widać duktów pędzla.

Onieśmieleni pozytywnymi recenzjami artyści sięgają po epidiaskop i rzutnik, tworzą w ten sposób obrazy przypominające szczegółowe i dokładne fotografie. Zamiast intensywnych barw malarze oddają prawdę. Być może z tego powodu hiperrealizm bywa nazywany uszczegółowionym neoimpresjonizmem.

Współczesne malarstwo w Touch of Art

Zaskakująca, stawiająca na aktualne zagrożenia i ułatwiająca zrozumienie istniejącego świata jest sztuka Zdzisława Beksińskiego. Chociaż artysta tworzył surrealistyczne kompozycje wiele z wymyślonych przez niego dzieł nosi znamiona współczesnego malarstwa.

Malarstwo współczesne mocno cenił Pablo Picasso. Hiszpański artysta na przestrzeni lat wykonuje setki obrazów i innych dzieł. Artysta ukazuje swój charakter i osobowość, a także wyraża nadzieję na to, że sztuka może zmienić świat. Takie możliwości daje malarstwo współczesne. Więcej dzieł współczesnych artystów z galerii Touch of Art tutaj: https://www.touchofart.eu/malarstwo-wspolczesne/kierunek/, https://www.touchofart.eu/galeria/p/2/direction/16/.

Continue Reading

← Najważniejsze cechy minimalizmu – cz. II
Co warto wiedzieć o kubizmie w malarstwie – cz. I →

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

©2025 TouchOfArt | Powered by WordPress and Superb Themes!