Joan Miró bywa najczęściej kojarzony przez szeroką publiczność jako twórca wielobarwnych abstrakcji. Stanowią one jego niewątpliwy znak rozpoznawczy.
Oprócz nich artysta wykonywał jednak wiele innych dzieł. Zajmował się choćby ceramiką, rzeźbą oraz tworzył unikatowe tekstylia.
Joan Miró – twórca swoich czasów i jednostka wybitna
Joana Miró często klasyfikuje się jako jednego z wybitnych przedstawicieli surrealizmu. Jego kompozycje sporo mają bowiem wspólnego z przedstawianiem rzeczywistości nadrealnych oraz dążeniem do automatyzacji zapisu w sztuce.
Warto jednak zwrócić uwagę na fakt, iż tak naprawdę Miró wyrasta daleko poza granice jednej tendencji lub ugrupowania. Jego wielobarwne kompozycje malarskie i graficzne wykazują sporo zbieżności ze sztuką kubistyczną i abstrakcją. A niektóre jego rzeźby, na przykład Personage (Postać z parasolką) z 1931 roku przywodzą na myśl mocno konceptualne dzieła Marcela Duchampa.
Artysta obserwował i nieustannie szukał swojej ścieżki, aby w końcu wypracować własny, indywidualny styl.
Droga rozwoju – własne poszukiwania i punkty odniesienia
W sztuce trudno stawiać jasne granice. Obecnie stosowana przez lata klasyfikacja stylistyczna powoli przestaje być wystarczającym narzędziem do mówienia o twórcach i ich dorobku. Świetnym tego przykładem jest właśnie Joan Miró.
Na początku swojej artystycznej ścieżki artysta chętnie nawiązywał do ekspresjonizmu, z wolna coraz mocniej ograniczając formę, którą w efekcie sprowadził do raptem kilku, prostych znaków i podstawowych kolorów.
Tak powstały niemalże abstrakcyjne kompozycje o surrealistycznym wydźwięku, nawiązujące do świata rzeczywistego, ale przekształcające go w zupełnie nienaturalny sposób. Miró wykorzystywał symbole i alegorie oraz sięgał po rozmaite techniki artystyczne, które pozwalały mu osiągać mocno zróżnicowane efekty.
Wpływ na kolejne pokolenia
Miró był mocno związany przez lata z francuską bohemą. W latach 40. XX wieku, zmuszony do emigracji ze Starego Kontynetu, osiadł w Nowym Jorku. Tam jego indywidualna i uniwersalna zarazem twórczość trafiła na podatny grunt.
Joan Miró stał się artystą wielowymiarowym, korzystającym z różnych technik i środków wyrazu. Jego prace wyróżniał jednak indywidualny, rozpoznawalny styl. To właśnie automatyzacja, ekspresja wyrazu oraz balansowanie na granicy realności i snu zainspirowały kolejne pokolenia wybitnych twórców, w tym między innymi Arshile’a Gorky’ego, uznawanego za pioniera amerykańskiego ekspresjonizmu abstrakcyjnego, który odmienił oblicze światowej sztuki drugiej połowy XX wieku.