Land art. Nowa forma sztuki ekologicznej
Robert Smithson, Spiral Jetty, 1970 (Great Salt Lake, Utah), źródło zdjęcia: khanacademy.org Land art to fascynująca i innowacyjna forma sztuki, która łączy w sobie ekologię, kreatywność i przestrzeń. Ta nowatorska dyscyplina artystyczna, rozwinięta w latach 60. XX wieku, zdobywa coraz większą popularność dzięki swojej unikalnej estetyce i ekologicznemu przesłaniu. W nowym artykule podpowiemy czym jest ta nowa forma sztuki ekologiczne. Land art – sztuka łącząca naturę i człowieka Land Art wykracza poza tradycyjne ramy sztuki, przenosząc artystów na otwarte przestrzenie natury. Twórcy land artu używają naturalnych materiałów, takich jak kamienie, drewno, liście czy piasek, aby tworzyć monumentalne i nietrwałe dzieła sztuki wpisujące się w krajobraz. Ten sposób powstają przyjazne środowisku prace. Land art – początki i znani artyści Land Art powstał w latach 60. XX wieku w Stanach Zjednoczonych. Pionierami tego ruchu byli artyści takie jak Robert Smithson, Michael Heizer...
Czytaj więcejSztuka w dobie pandemii.
W czasie pandemii wiele muzeów przeniosło się do sieci. źródło zdjęcia: forbes.com W dzisiejszych czasach, kiedy izolacja społeczna jest koniecznością, a życie toczy się głównie online, artyści tworzą dzieła, które przyciągają naszą uwagę i dają nam nadzieję na lepsze jutro. W tym artykule przyjrzymy się, jak sztuka w dobie pandemii wpływa na nasze życie i jakie niesie korzyści. Sztuka w dobie pandemii – lekarstwo na izolację W czasach COVID-19 sztuka stała się narzędziem, które pomogło nam przełamać samotność i poczuć się mniej izolowanymi. Wirtualne wystawy sztuki, koncerty i spektakle online to przykłady działań, które umożliwiały nam połączenie z innymi ludźmi i poczucie, że nie jesteśmy sami. Sztuka była remedium na problemy. Sztuka w dobie pandemii – narzędzie do wyrażania emocji W czasie pandemii wiele osób doświadczyło silnych emocji, takich jak strach, lęk czy niepewność. Sztuka pozwala nam na wyrażenie...
Czytaj więcej
Marcin Kołpanowicz. Malarz nie z tej ziemi
Marcin Kołpanowicz, „Niebo”, 1992 r., akryl na sklejce, 36.5×48 cm, Agra Art (źródło: sztuka.agraart.pl) Kocha realizm magiczny, co widać na pierwszy rzut oka. Parowozy, porośnięta mchem architektura, przenikające się światy sprawiają wrażenie tajemniczych. Jego oleje i pastele zadziwiają niczym nieskrępowaną wyobraźnią, skomplikowanymi symbolami. Dzieła charakterystyczne, pełne niedomówień i zaskakującego poczucia humoru. Marcin Kołpanowicz urodził się w 1963 roku w Krakowie. Już w dzieciństwie stara się połączyć dwie namiętności – są nimi malarstwo i podróże. Studia na Wydziale Malarstwa w krakowskiej ASP utwierdzają Kołpanowicza w przekonaniu, że wybrał właściwą drogę. Dyplom uzyskany w pracowni Stanisława Rodzińskiego i Zbyluta Grzywacza w 1987 roku jest właściwie czystą formalnością. Już wtedy malarz może pochwalić się pierwszym sukcesem, wystawą w galerii Inny świat w Krakowie. Dzięki surrealizmowi poznaje obce kultury. Bez ogródek przyznaje: „Bez podróży nie byłoby obrazów. Mówi się, że wyobraźnia jest formą...
Czytaj więcej
Daniel Pawłowski. Malarz zakochany w antyku
Daniel Pawłowski, „Babel”, 2019 rok, 90×80 cm, olej na płótnie, szlagmetal (źródło: Sopocki Dom Aukcyjny) O jego płótnach krytycy mówią czasem, że skrywają niejedną tajemnicę. Surrealistyczne, pełne symboli i inspirowane antykiem. Takie jest właśnie malarstwo Daniela Pawłowskiego, artysty urodzonego w 1989 roku we Włocławku, który zbliżył malarstwo do rzeźby. „Tworzę i maluję odkąd sięgam pamięcią. Rodzice bardzo wcześnie dostrzegli rodzącą się pasję i zabrali mnie do jednego z miejscowych nauczycieli plastyki aby wydał swoją opinię. Dostrzegł talent, który jak określił musi być szlifowany czy to pod jego czy innym okiem (…)” – wyjawia. Już wtedy malarstwo staje się dla niego największą pasją, sposobem na życie. „(…) I tak Pracownia Plastyczna Waldemara Bilińskiego stała się miejscem pracy, zabawy, ale przede wszystkim poznawania nowych dziedzin i technik sztuki. Od rzeźby drewnianej, glinianej, ceramiki, przez wszelkiego rodzaju kolaże, po rysunek, pastele, akwarele...
Czytaj więcej
Surrealistyczne rysunki Zdzisława Beksińskiego
Zdzisław Beksiński, „Bez tytułu (wiatr)”, 29×21 cm, ołówek na papierze, lata 60. XX wieku, galeria Touch of Art Powiedzieć o nim, że jest jednym z najsłynniejszych polskich artystów XX wieku to nie powiedzieć nic. Zdzisław Beksiński już we wczesnym dzieciństwie wie, że zostanie artystą. Tworzy pojedyncze szkice i rysunki na papierze, większość dzieł to kopie europejskiego malarstwa. Ceni Leonarda da Vinci, Picassa, jednak nie potrafi wymienić tytułów ich obrazów: „(…) Historia sztuki jest czymś, o czym mam pojęcie mniej niż mętne: taka zupa, w której od czasu do czasu błyśnie coś mniej amorficznego, a to Leonardo, a to Picasso, zresztą nie przeceniaj tej identyfikacji — na pewno nie potrafiłbym wymienić i rozpoznać więcej jak trzy obrazy Leonarda i może tyleż obrazów Picassa – w sumie to wszystko pozostawia mnie raczej obojętnym. Naocznie widzę nie więcej jak dwa trzeciorzędne obrazy...
Czytaj więcejPopularne
Archiwa
REKLAMA
