W XIVw. mistrz Alghieri tworzy dzieło na skalę światową, dzieło uniwersalne mające za zadanie wstrząsnąć grzesznikami i pobudzić ich umierającą moralność. To poemat o podróży przez trzy krainy zaświatów, poemat symboliczny, filozoficzny i społeczny…
Mija blisko sześć wieków. Rząd włoski zleca jednemu z najwybitniejszych Artystów zilustrowanie ekskluzywnego wydania Boskiej Komedii z okazji 700 urodzin jej autora. Mistrz Dante spotyka mistrza Dalego. Bo któż inny mógłby nadać ilustracjom większej „dalijskości”? Staranny, lecz kontrowersyjny, podziwiany i zwalczany zarazem… W latach 1951- 52 Salvador Dali wykonuje 100 ilustracji. Każda z nich odpowiada jednej pieśni utworu.
W 1960r. Dali pisze:
Pośród ogromnego tłumu, który wymawia z nabożeństwem moje imię, nazywając mnie Mistrzem, dokonam zaraz otwarcia wystawy do Boskiej Komedii w Muzeum Galliera. Ponieważ pada pytanie, dlaczego piekło charakteryzują u mnie jasne barwy, odpowiadam, że romantyzm popełnił haniebny błąd, usiłując przekonać odbiorców, iż piekło jest czarne jak kopalnie węgla Gustave’a Dorego, gdzie nie można nic dojrzeć. Wszystko to jest fałszem. Piekło Dantego oświetla słońce i miód Morza Śródziemnego; dlatego właśnie okropieństwa moich ilustracji są analityczne i supergalaretowate z uwzględnieniem współczynnika anielskiej lepkości. Po raz pierwszy na mych ilustracjach widoczna jest w całej pełni nadwrażliwość trawienna dwu istot wzajemnie się pożerających. To szalony dzień mistycznej i amoniakalnej radości. Pragnąłem, by ilustracje Dalego przypominały delikatne, wilgotne ślady boskiego sera…*
Czyż to nie najbardziej dalijski opis dalijskich ilustracji? 😉
Oto kilka z nich:
* tekst pochodzi z książki Salvadora Dali Dziennik geniusza (przełożył Jan Kortas);
**wszystkie ilustracje pochodzą ze strony: boskakomedia.korona-pl.com
Źródło: ebrodnica.pl
wikipedia.pl
————————————————————————————————————————
Propozycja Galerii TouchofArt
