Opis obrazu

Obraz przedstawia samotną postać siedzącą na mokrej, rozświetlonej ulicy w deszczową noc. Kolory są intensywne, szczególnie odbijające się na kałużach światła latarni. Dominuje ciemność, ale jest ona przełamana przez jasne plamy żółtego i niebieskiego, które przyciągają wzrok jak latarnia przyciągać motyle. Kompozycja obrazu kieruje naszą uwagę ku samotnej postaci w białej sukience. Siedzi skulona, obejmując kolana, jakby szukała pocieszenia. Czy nie przypomina to momentów, gdy chcemy być niewidzialni? Nastrój obrazu jest melancholijny, niemal kinowy. W tle widać rozmyte światła samochodów, które dodają dynamiki. Artysta używa techniki impasto, by nadać teksturę ulicy, co czyni deszcz niemal namacalnym. Emocje są tu na pierwszym planie: smutek, izolacja, ale też pewien rodzaj spokoju. Obraz zachęca do refleksji nad samotnością w tłumie. Czy nie czujesz czasem, że właśnie tego potrzebujesz? A skoro tak, to czy ten obraz nie wyraża tego idealnie? Dla dziecka? "Dziewczyna jest smutna bo pada deszcz i jest mokra." Też to widzisz? Sometimes art just hits you in the feels! Refleksyjność obrazu sprawia, że chce się w nim zanurzyć, odkryć co kryje się za tą tęsknotą, zatrzymać się na chwilę i poczuć to w głębi. Jak zakończyć ten opis, jeśli nie wymieniając urok tego dzieła, które zostaje w pamięci na długo.