About the Artist:
Agnieszka Beer - malarka i ceramik. Mieszka i pracuje w Warszawie. Ukończyła Studium Plastyczne, dyplom u Zbigniewa Nowosadzkiego. W trakcie studiów na Wydziale Plastycznym Politechniki Radomskiej, po których uzyskała tytuł mgr sztuki, pracowała przy produkcjach tv i filmowych współtworząc scenografię. Obecnie prace Agnieszki można oglądać min. w serialach \"Ranczo\", \"Doręczyciel\" oraz filmach \"Rozmowy nocą\" czy \"Och, Karol 2\". \r\nPatrząc na obrazy Agnieszki Beer ma się wrażenie, że zderzają się w nich spokój i delikatność kobiety z gorącym, szalonym kolorem oraz chropowatością faktury.\r\n\r\nWażniejsze prezentacje/ wystawy:\r\n2011- Centralny Basen Artystyczny, Warszawa\r\nGaleria Lameli, Kraków\r\nWyższa Szkoła Policji, Szczytno\r\nTraffic, Warszawa\r\n2009- Kazimierz nad Wisłą\r\nSierpc\r\n2007- Traffic, Warszawa\r\n2006- Potsdam, Niemcy\r\nGaleria Złota, Warszawa\r\nKancelaria Gleiss- Lutz, Warszawa, Berlin\r\nHamburg, Niemcy\r\n2003- Galeria Nizio, Warszawa\r\n2001- Pałac Kultury i Nauki, Warszawa
Biography:
Malarka i ceramik - mieszka i pracuje w Warszawie. Ukończyła Studium Plastyczne, dyplom u Zbigniewa Nowosadzkiego. W trakcie studiów na Wydziale Plastycznym Politechniki Radomskiej, po których uzyskała tytuł mgr sztuki, pracowała przy produkcjach tv i filmowych współtworząc scenografię. Obecnie prace Agnieszki można oglądać min. w serialach "Ranczo", "Doręczyciel" oraz filmach "Rozmowy nocą" czy "Och, Karol 2".
Glina to najbardziej niesamowity materiał na świecie, z jakim kiedykolwiek miała do czynienia. Codziennie daje możliwości tworzenia czegoś nowego, daje upust wyobraźni, jednocześnie jest bliska życia codziennego, użytkowego, ale i artystycznego, rzeźbiarskiego. Najchętniej lepi postacie, surrealistyczne, ze świata wyobraźni oraz retro z minionych czasów. Może wtedy poszaleć formą, dekoracją, nie trzymać się proporcji. Jednocześnie postacie są sympatyczne, ujmujące, przyciągające uwagę.
Malarstwo z kolei potrzebuje większego skupienia i wymaga więcej czasu. Najczęściej maluje kobiety, zmysłowe, tajemnicze, czułe, silne. Ważne jest, aby pokazać kobiety, jako pewne swojej kobiecości, siły wewnętrznej oraz spokoju. Tym bardziej widocznego w kontraście do tła w jakim umieszcza swoje bohaterki – tła pełnego koloru, energii potęgowanej przez chropowatość tekstury. Jednocześnie stara się nie odkrywać za dużo, bo przecież kobieta to jednak tajemnica. W tym przypadku malarstwo „jest poważne” i tą stronę siebie pokazuje, taką trochę zdystansowaną. Natomiast ceramika to sztuka, którą może żartować, puszczając wyobraźnię daleko… Ale jedno i drugie daje ogromną satysfakcję.
Glina to najbardziej niesamowity materiał na świecie, z jakim kiedykolwiek miała do czynienia. Codziennie daje możliwości tworzenia czegoś nowego, daje upust wyobraźni, jednocześnie jest bliska życia codziennego, użytkowego, ale i artystycznego, rzeźbiarskiego. Najchętniej lepi postacie, surrealistyczne, ze świata wyobraźni oraz retro z minionych czasów. Może wtedy poszaleć formą, dekoracją, nie trzymać się proporcji. Jednocześnie postacie są sympatyczne, ujmujące, przyciągające uwagę.
Malarstwo z kolei potrzebuje większego skupienia i wymaga więcej czasu. Najczęściej maluje kobiety, zmysłowe, tajemnicze, czułe, silne. Ważne jest, aby pokazać kobiety, jako pewne swojej kobiecości, siły wewnętrznej oraz spokoju. Tym bardziej widocznego w kontraście do tła w jakim umieszcza swoje bohaterki – tła pełnego koloru, energii potęgowanej przez chropowatość tekstury. Jednocześnie stara się nie odkrywać za dużo, bo przecież kobieta to jednak tajemnica. W tym przypadku malarstwo „jest poważne” i tą stronę siebie pokazuje, taką trochę zdystansowaną. Natomiast ceramika to sztuka, którą może żartować, puszczając wyobraźnię daleko… Ale jedno i drugie daje ogromną satysfakcję.
