Opis obrazu

Obraz przedstawia intensywną grę kolorów, kształtów i faktur. Dominują głębokie odcienie brązu i czerwieni, przenikające się nawzajem, tworząc ekspresyjną kompozycję. Fioletowe i pomarańczowe plamy zdają się tańczyć na powierzchni, przypominając rozpryski farb, jakby ktoś zalał płótno emocjami. Pociągnięcia pędzla lub być może palców (a kto wie) nadają obrazowi fakturę, która zachęca do bliższego przyjrzenia się, prawie czujesz chropowatość pod palcami. Atmosfera wydaje się tajemnicza, niemalże mistyczna. Jakby chowała się jakaś zagadka. Czy to obraz gniewu, czy raczej wewnętrznego ognia? Może to chaos, a może harmonia. Nastrój może być trudny do uchwycenia, ale jest z pewnością intrygujący. Skojarzenia z płomieniami czy zachodem słońca są nieuniknione, ale przecież każdy może widzieć co innego. Obraz zaprasza do własnych interpretacji, nierealnie wręcz prosząc, by zaryzykować chwilę refleksji. Styl jest dynamiczny, niemalże jak wyjęty z nurtu ekspresjonizmu abstrakcyjnego. Technika? Może użycie grubo kładzionej farby, która potrafi opowiedzieć coś więcej niż tylko kolor i kształt. Ta surowość jest chyba centralnym elementem. Patrząc na to dzieło, można poczuć się jak na kolejce górskiej. Raz w górę, raz w dół. Fajnie, co? A może wyzwala jakieś ukryte emocje, jakieś „wow” momenty? Jest tu coś angl. unexpected, co przyciąga jak magnes. Dzieło pobudza wyobraźnię jak nic innego. Może to przypomnieć dzień, gdy ciocia Zosia zadzwoniła z wiadomością o wizycie. Totalna niespodzianka. Ten obraz jest trochę jak życie: pełen niespodzianek i nieoczekiwanych zwrotów akcji.