Opis obrazu

Ten obraz to eksplozja kolorów, które wciągają w swój żywioł. Widzimy na nim mieszankę różu, błękitu i fioletu, przywodzącą na myśl bajeczne niebo o zachodzie słońca. Kolory łączą się i przenikają między sobą w chaotycznym tańcu. W niektórych miejscach pojawiają się turkusowe plamy, które rozlewają się jak krople farby, tworząc dynamiczną, pełną energii kompozycję. Atmosfera obrazu jest niesamowicie intensywna. Można poczuć spokój, ale i pewną niepokój. Czy to niebo, czy morze po burzy? To jest właśnie pytanie, które może pojawić się w głowie odbiorcy. Całość emanuje pewną tajemniczością i zachęca do refleksji. Styl i technika artystyczna wskazują na abstrakcjonizm. Artysta w sposób swobodny korzysta z impastu, co dodaje struktury i trójwymiarowości dziełu. Te odważne pociągnięcia pędzlem sprawiają, że obraz jest niczym żywy organizm. Wow! Tak, jakby farby same się kształtowały. Dla odbiorcy ten obraz może być miejscem ucieczki. Może budzić emocje jak radość czy nostalgię. Bawi się zmysłami i zaciera granice między rzeczywistością a wyobraźnią. Jakby mówił "Sky is the limit". Z każdym spojrzeniem można odkryć coś nowego, coś osobistego. I to jest właśnie jego najmocniejsza strona.