Opis obrazu

Na obrazie widzimy kobietę otoczoną zielonym gąszczem lasu, z delikatnymi promieniami światła przebijającymi się przez wysokie drzewa. Kolory są intensywne, głównie zielenie i brązy, przełamane ciepłem ognistych pomarańczowych kwiatów, które trzyma w dłoniach. Jej twarz zwrócona ku niebu emanuje spokojem i zachwytem, jakby wpatrywała się w coś magicznego. Obraz jest dynamiczny dzięki płynności pociągnięć pędzla. Wyczuwalna jest melancholia, ale i nadzieja, jakby każda gałązka szeptała o minionych czasach. Styl artystyczny jest bardzo impresjonistyczny, z nutką surrealizmu. Tworzy to efekt zawieszenia między rzeczywistością a snem, a technika artysty buduje głębię i tajemniczość całego dzieła. Ta scena, pełna tajemnicy, przywołuje na myśl myśl o podróży w nieznane, ale jednocześnie o wewnętrzny spokój oraz harmonię z naturą. Patrząc na ten obraz, można poczuć się jak dziecko odkrywające tajemnice świata. Ptaki są prawie niewidoczne, a jednak ich obecność nadaje temu miejscu "sweet melody". Coś we wnętrzu mówi, że to sztuka dla marzycieli. Można się zatrzymać na długo, by poczuć magię ukrytą w każdym zakątku.