Opis obrazu

Na obrazie widzimy złożoną kompozycję, w której architektura zdaje się płynąć między rzeczywistością a iluzją. Dominuje ciepła paleta ziemistych brązów i pomarańczy, która przechodzi w chłodniejsze odcienie błękitów u góry. Gmachy unoszą się w magicznej mgle, tworząc poczucie snu. W klimat obrazu można się zanurzyć bez końca, czując otaczający spokój, a nawet mistycyzm. Styl artystyczny to surrealizm, czerpie z tradycji malarstwa iluzjonistycznego. Obraz balansuje na granicy jawy i fikcji. Artysta bawi się perspektywą, co sprawia, że niebo staje się odwrotnością miasta. To trochę jak baśń z magicznym twistem. Patrząc na tę wizję, można poczuć przypływ ciekawości i zastanowienia nad naszym miejscem we wszechświecie. Dla 7-latka: To miasto jak z gry komputerowej, tylko jakby odwrotnie! Arcydzieło wywołuje nostalgię za czymś nieokreślonym, jednocześnie jest captivating w swej tajemniczości. Można poczuć, że artystyczny kunszt i finezja budzą u widza podziw. Fascynacja łączy się z zadumą, gdy patrzymy w ten wymyślny świat.