Opis obrazu

Na obrazie widzimy postać w niebieskim płaszczu, siedzącą na krześle, w dość surrealistycznej scenerii. W tle rozciąga się krajobraz przypominający pustynię, z daleką linią horyzontu, gdzie spotykają się ziemia i ocean. Kolory dominują: niebieski, pomarańczowy oraz odcienie brązów przeplatające się w tle. Postać zdaje się tkwić w melancholii, a jej ukryta twarz potęguje atmosferę izolacji i zagubienia. Obraz emanuje spokojem, lecz jednocześnie budzi nieokreślony niepokój. Niebo jest ciężkie, z chmurami, może zaraz spadnie deszcz. Artysta zastosował delikatne pociągnięcia pędzla, tworząc płynne przejścia kolorystyczne. Technika ta nadaje obrazowi eteryczności, almost like dream. Emoce, jakie wywiera dzieło, są mieszane: od refleksji nad samotnością po tęsknotę za czymś nieosiągalnym. Patrząc na to, czuję się jak zagubiony w myślach, tak jak ta postać. Moje dziecko powiedziałoby: "Dlaczego pan jest taki smutny?". To dzieło jest jak zagadkowy wiersz, który wciąga i skłania do przemyśleń o sensie życia.