Opis obrazu

Na obrazie widzimy młodego chłopca siedzącego na krześle. Kolory są żywe, dominują złociste i zielone odcienie, które stworzą ciepły kontrast z chłodnym błękitem nieba i bielą chmur w tle. Scena wydaje się jakby zamglona, dodając całości nuty tajemniczości. Kompozycja jest intrygująca, postać znajduje się w centralnej części obrazu, co przyciąga wzrok i skupia uwagę na jego melancholijnej postawie. Artysta posłużył się techniką mieszanych mediów, łącząc subtelne pociągnięcia pędzla z teksturalnymi detalem. Myślę, że chciał uchwycić delikatność chwil, które przemijają. Widz może poczuć spokój, ale też pewne napięcie – jakby chłopiec nosił w sobie historie, które czekają na opowiedzenie. Obraz sprawia, że czujemy się jak w magic kind of place, gdzie rzeczywistość miesza się ze snem. Patrząc na twarz chłopca, można się zastanowić, o czym myśli i co ukrywa jego smutek. Wprowadza to widza w refleksyjny, niemal kontemplacyjny nastrój. A może chce się po prostu usiąść obok i posłuchać opowieści, którą ma do opowiedzenia, razem podziwiając niecodzienny, lecz urzekający świat przedstawiony na tym płótnie.