Opis obrazu

Na obrazie dominują ciepłe kolory – złote, żółcie i brązy – które mieszają się ze sobą, tworząc subtelne przejścia. W centrum jest twarz osoby, spoglądającej w dół, a reszta jej postaci wtapia się w wielowarstwowe tło, poprzez liczne geometryczne linie i kształty. Jest coś magicznego w tym, jak artysta łączy postać ludzką z abstrakcyjnym tłem. Atmosfera obrazu jest melancholijna, z nutą nostalgii. Jest jak wspomnienie letniego popołudnia, kiedy czas płynie wolniej. Technika, jaką użył artysta, łączy finezyjne cieniowanie z delikatną kreską, nadając kompozycji głębię. Całość jest dreamlike, zachęca do refleksji. Patrzę na tę twarz i myślę, że czuję spokój, ale też pewien rodzaj tęsknoty. Jedno zdanie to tajemniczy tekst odręczny na boku, dodający pracy osobistego charakteru. Ciekawe, co autor próbował nam przekazać przez te słowa. Może kiedyś odkryję tajemnicę tego obrazu. A może nie. Ale to jest właśnie piękne i wciągające sztuki. Moje serce bije szybciej na myśl o tych wszystkich historiach, które może on kryć.