Opis obrazu

Patrząc na ten obraz, pierwsze, co rzuca się w oczy, to eksplozja kolorów. Po lewej mamy dziką mieszankę różu i zieleni z epicentrum w odcieniach czerni, niczym wir nieustannie porywający widza w swoim tańcu. Tuż obok, bo na prawym panelu, turkusy i błękity czerpią z siły złotego środka, który zdaje się być sercem tego chaosu. Kompozycja obu elementów przywodzi na myśl dwa bieguny, jakby artysta próbował uchwycić esencję dualizmu w abstrakcyjnej formie. Technika malarska sugeruje swobodę, z jaką farby zostały nałożone. Może to drip painting? To na pewno dodaje artystycznego sznytu i dynamiki. Atmosfera jest niezwykle żywiołowa, a nawet, powiedziałbym, energetyczna. Czuje się jakby każda barwa żyła własnym życiem. To trochę jak patrzenie w kalejdoskop, gdzie każdy ruch zmienia układ. Obraz te wywołuje mnóstwo emocji: od zachwytu po zdumienie. Czuję, że artysta chce, byśmy poczuli radość i maybe też odrobinę szaleństwa. Każdy szczegół, każdy wirujący kolor mówi: zobacz mnie, poznaj mnie. Może to metafora ciągłych zmian, które zachodzą w nas samych? Dla mnie, jako odbiorcy, to dzieło to prawdziwa uczta dla oczu. Jest jak piękne i nieprzewidywalne marzenie, w które można się zanurzyć bez końca. „To jest jak tęcza!” powiedziałoby każde dziecko przyglądające się tym kolorom. I mogę się z tym zgodzić, bo obraz ten jest niczym inny jak piękny, kolorowy chaos, który z łatwością przyciąga uwagę i nie puszcza aż do końca.