Opis obrazu

Na obrazie dominują odcienie szarości i bieli, które składają się na zimowy pejzaż pokryty śniegiem. Kompozycja jest prosta, lecz zaskakująco głęboka. Biel śniegu kontrastuje z ciemnymi, burzowymi chmurami na horyzoncie, które wydają się zwiastować nadchodzącą śnieżycę. Delikatne, przezroczyste bąbelki unoszące się nad krajobrazem dodają surrealizmu całej scenie. Wygląda to jak marzenie, którym mogłoby podzielić się 7-letnie dziecko: Chciałbym, żeby bąbelki wzleciały aż do nieba! Artysta zastosował technikę impastu, nadając teksturze śniegu niemal namacalny charakter. Nastrój obrazu jest spokojny, ale jednocześnie nieco tajemniczy. Czujesz się jakbyś był w samym środku "nowhere", daleko od zgiełku codzienności. Można by rzec, że obraz wywołuje uczucie zimowego melancholia. Ten obraz sprawia, że myślę o chwilach ciszy, gdy świat wydaje się zatrzymywać, a czas płynie wolniej. Każdy element, od miękkiego puchu śniegu po ciemność chmur, mówi o ulotności chwili i pięknie natury. Prawdziwie magiczny moment, który sprawia, że zatrzymujesz się na chwilę i po prostu patrzysz.