Opis obrazu

Obraz przyciąga wzrok swoją żywiołowością kolorów i nietuzinkową kompozycją. Dominuje zestawienie kontrastujących barw: ciepłe odcienie pomarańczy i czerwieni z przewijającymi się akcentami czerni i bieli. Postać centralna ubrana jest w odważną, czarno-białą koszulę w grochy i pasiasty wzór, który przyciąga uwagę. Kolorowy kapelusz na głowie tej postaci to swoiste "wow", jedno z tych szczegółów, co przyciągają jak magnes. Na pierwszy rzut oka obraz może wydawać się chaotyczny, ale to tylko pozory. Artysta umiejętnie balansuje między abstrakcją a realizmem, a jego technika przypomina nieco collage. Elementy obrazu zdają się pływać w przestrzeni, niczym muzyka unosząca się w powietrzu. Jest w tym wszystkim pewien surrealizm, który sprawia, że odbiorcom trudno oderwać wzrok. Emocje? Jest ich tu mnóstwo. To energia, teatr, bajka. Jest tak, jakby obraz mówił: "Nie bierz wszystkiego na serio". Dla mnie osobiście to esencja "fun" w sztuce. A butelki na stole – jakby odarte z perspektywy, szepczą o niekończącej się zabawie. Tło, jakie zdobi dzieło, wywołuje uczucie nostalgii, jakby przeszłość spotykała się z teraźniejszością. Taki obraz, z jego nieoczywistością, choć na pewno znajdzie swoich krytyków, jest jak podróż do innego świata. 7-latka powiedziałaby pewnie: "O patrz mamo, jak tu dużo kropek i butelek!". Rzeczy te budują fantazyjną atmosferę, która może inspirować do własnych poszukiwań.