Obrazy Moniki Luniak

są bardzo kobiecie i wnoszą wakacyjną aurę. Kobiety na plaży, w basenie, w kostiumach kąpielowych przywodzą poczucie lata, ciepła i relaksu. Zapraszają do zwolnienia tempa życia i zatrzymania się przy wspomnieniach o lecie. Zmysłowe postaci ukazywane są jako nieco tajemnicze, często bez rysów twarzy z sylwetką zwróconą plecami do odbiorcy. Letnia kobiecość – tak można by zatytułować cykl obrazów Moniki Luniak, który przedstawia kobiety w kostiumach kąpielowych, w świetle słońca, z odkrytymi ciałami na plaży i w wodzie.

Wakacyjne kobiety w twórczości Moniki Luniak

Figury kobiece to główny temat poszukiwań artystycznych malarki. Liczne obrazy olejne ukazują długowłose postacie na plaży, nad brzegiem morza, z kubkiem kawy, czy leżące na sofie. Każda kobieta jest bardzo subtelna i zdaje się onieśmielać delikatnością. Kobiety z obrazów Moniki Luniak mają uwodzicielki wdzięk – odkryte ramiona, rozwiane włosy i wzrok, nagie plecy. Odbiorca rzadko ma dostęp do twarzy postaci. Najczęściej ukazane są z twarzą zakrytą rozwianymi, niestarannie upiętymi włosami lub postacie skierowane są plecami do odbiorcy. Zawsze jednak widać ich ciała, które są zmysłowe i zdają się uwodzić. W obrazach Moniki Luniak dominują jasne kolory, a postaci często wystylizowane są w białych sukienkach lub bluzkach odkrywających ramiona. Figury kobiet są bardzo piękne i delikatne i stanowią centrum pola obrazowego. Kompozycje obrazów są bardzo proste – zazwyczaj jet to postać w wodzie, wychodząca z wody, plaża lub bliżej nieokreślone wnętrze mieszkania. Nie ma tu opracowanych detali pomieszczeń czy dodatkowych akcesoriów. Niekiedy widać fragment sofy czy kubek kawy trzymany przez postać. W obrazach Moniki Luniak zobaczymy jedynie kobiety długowłose w romantycznej odsłonie, nie ma tu różnorodności nowoczesnych stylizacji czy wyrazistych emocji. Wszystkie figury kobiece mają ten sam tajemniczy, anonimowy look i na tym właśnie skupia się artystka. Obrazy: Coffee, Sparkle, Spring Time mają bardzo stonowaną paletę barw i kreują spokojną, wyciszoną aurę. Styl, w jakim Luniak maluje kobiety, przypomina malarstwo z nurtu hipperrealizmu, które cechuje się tym, że przypomina fotografie. Obraz Best Time ma w sobie tę fotograficzność przez styl, w jakim ciało kobiety i woda zostały namalowane. Bardzo smukła sylwetka modelki dodaje jej im uroku i wdzięku, a dwuczęściowy kostium podkreśla współczesność danej sytuacji. Pomimo zainteresowania artystki, które skupia się głównie wokół jasnowłosej kobiety, w jej twórczości można odnaleźć również roztańczone figury i baletnice, które zdecydowanie przypominają tancerki z obrazów Edgara Degas. W przeciwieństwie do malarza, Monika Luniak ukazuje współczesne kobiety i stroje, ale zmysłowość postaci i subtelność sylwetki ujętej w tańcu pozostają bardzo podobne.