Andrzej Tomaszewski - malarstwo.

Artysta jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków, oddziału Polskiej Sztuki Użytkowej w Poznaniu, a jego prace wpisują się w nurt surrealizmu. Urodził się w 1966r. w Koninie, a świadomą i systematyczna twórczość rozpoczął w 1990 roku. W centrum jego poszukiwań artystycznych są postaci ludzkie ujęte w tajemniczych formach, które przywołują fantastyczne motywy, marzenia senne i niepokojące deformacje. Artysta wykorzystuje różne techniki, m.in. akwarele, którymi maluje, zarówno na płycie, jak i na papierze

Surrealizm i postać ludzka

Surrealizm wywodzi się z buntu wobec porządku, klasycznych form i realizmu. Pierwsze surrealistyczne dzieła powstawały od 1917 roku, a w 1925 miała miejsce pierwsza wystawa surrealistów. Ich obrazy były odważne, odnosiły się do halucynacji, snów, intrygujących barw i kontrastujących motywów. To właśnie ten nurt zapoczątkował otwarcie poszukiwań artystycznych na przestrzenie snu, irracjonalnych zjawisk i niekonwencjonalnych założeń. Twórczość Andrzeja Tomaszewskiego wpisuje się w malarstwo surrealistyczne, a jego obrazy skupiają się na fantazyjnych portretach. Widać w nich odniesienia do najwybitniejszych francuskich surrealistów: René Magritte’s, Salvadora Dali’ego czy Maxa Ernsta. Artysta maluje farbami akrylowymi na płycie. Nierealistyczne kolory, dopracowane detale i nieoczywiste kształty przenikają się z wyakcentowanymi emocjami – lękiem, poczuciem wyizolowania czy bycia ograniczonym. Andrzej Tomaszewski brał udział w wielu wystawach w całej Polsce, zarówno indywidualnych, jak i zbiorowych, a jego obrazy znajdują się w galeriach sztuki, kolekcjach prywatnych, a także w Muzeum Magicznego Realizmu w Wiśle w stałej ekspozycji.

Malarstwo portretowe Tomaszewskiego

Postać ludzka w ujęciu Tomaszewskiego to często zarys głowy bez twarzy, w ujęciu profilu i en face – nie ma tu wyraźnych detali twarzy czy opracowanego kształtu poszczególnych elementów. To najczęściej twarze bez oczu – z przewiązaną opaską lub jedynie zaznaczonym obszarem oka. Postacie są jakby bezpłciowe, a jednocześnie bardzo ludzkie. Przedstawione są raczej jako figury niż konkretna płeć, brak w nich także rzeczywistej perspektywy – zarys twarzy jest bardzo płaski. Obrazy Tomaszewskiego to tajemnicze portrety, które przykuwają uwagę każdego odbiorcy. Inspirują do kontemplacji i poszukiwań egzystencjonalnych, dzięki wielowarstwowym znaczeniom ukrytych symboli. Zakryte oczy lub ich brak wskazują na pozbawienie jednego z głównych zmysłów czy możliwości pełnego doświadczenia i osądu. To zdecydowanie taki rodzaj malarstwa, który łączy nierealne motywy, fantazyjne formy z jednoczesnym poczuciem prawdy. Sposób ujęcia portretów, których twarze nie mają cech charakterystycznych może odnosić się do pytań o kondycję człowieka we współczesnym świecie. Zdecydowanie surrealistyczne portrety, które znajdują się w twórczości artysty, to bardzo wyrafinowane poszukiwania artystyczne, które zachwycą każdego kolekcjonera sztuki surrealistycznej.