Opis obrazu

Obraz emanuje żywymi kolorami, które eksplodują na płótnie jak konfetti. Dominuje żółć, która tchnie optymizmem, a towarzyszą jej odcienie błękitu, zieleni, różu i czerwieni. Kształty proste jak klocki układanki, geometryczne figury tworzą twarz, która zdaje się patrzeć prosto na widza. Kompozycja jest śmiała i dynamiczna, niemalże krzyczy „spójrz na mnie!”. Artysta użył stylu kubistycznego, łamiąc formy i krawędzie, dodając głębi abstrakcji. Technika jest wyrazista i pełna energii, z pewnością nie pozwala na obojętność. Czy ktoś widzi tu coś innego? Nastrój jest radosny i pełen energii, jakby obraz miał własne życie i chciał opowiedzieć swoją historię. Patrząc na niego, można poczuć pewien niepokój, a jednocześnie fascynację. Mam wrażenie, że postać na obrazie, choć jest abstrakcyjna, posiada własne emocje i tajemnice.