Opis obrazu

Obraz przedstawia postać o niebanalnej kompozycji. Dominują na nim odcienie złota, brązu i bieli, tworząc ciepłe, oblewające światło kolory. Centralna postać zdaje się unosić w górę, jakby wyciągając się ku niebu, z zamkniętymi oczami i ramionami skrzyżowanymi na piersiach. Gładkie linie konturów kontrastują z wyrazistymi, nieco chaotycznymi plamami barw, co daje wrażenie dynamicznego ruchu, zatrzymanego w bezruchu. Artystyczny styl obrazu wydaje się sięgać po techniki impresjonistyczne oraz ekspresjonistyczne. Rozmyte granice kształtów nadają mu efemeryczny, trochę tajemniczy nastrój, jakby chwila ulotnego snu została zatrzymana w ramach. Ja tę liściastą sukienkę, o ja. Dzieło może budzić emocje, takie jak spokój, zaduma, ale i lekka melancholia. Patrząc na ten obraz, można odnieść wrażenie, że artysta pragnie przekazać uczucie uwolnienia, wewnętrznej harmonii. To taki moment "balance", gdzie czas przestaje mieć znaczenie. Emocjonalne zaangażowanie widza jest niemal nieuniknione, gdyż dzieło prowokuje do refleksji o ludzkim stanie ducha i poszukiwaniu siebie w otaczającym świecie.