Opis obrazu

Na obrazie widzimy sielankowy krajobraz, który uderza w zmysły feerią barw. Dominuje ciepły pomarańcz i soczysta zieleń, przeplatając się z odcieniami niebieskiego nieba i pastelowych chmur. Kilka małych, białych domków stoi pośród bujnych pól, otoczonych przez kolorowe drzewa. Strzały pionowych linii drzew dodają kompozycji dynamiki. Wzrok unosi się ku horyzontowi, który rozdziela dwa fragmenty obrazu. Atmosfera jest spokojna, ale jednocześnie pełna energii – jak to czasem bywa po burzy. Dzieło zdaje się żyć, pulsować kolorami. Artysta wyraźnie bawi się techniką impastową, kładąc grube warstwy farby. Czuć radość i spokój, ale i nutkę nostalgii, patrząc na te samotne domki. "Wow, jakie ładne!" mogłoby powiedzieć dziecko. Obraz pobudza wyobraźnię, dając poczucie beztroski. Jest tu coś, co mówi "freedom", wolność wyrażona pociągnięciami pędzla. Patrząc na to dzieło, można się zasłuchać w letnich odgłosach przyrody. Czas na chwilę staje w miejscu.