Opis obrazu

Na obrazie dominuje intensywny błękit, przypominający bezkresny ocean. Przez jego środek przebijają się odcienie zieleni i złota, tworząc dynamiczną kompozycję pełną ruchu. Kształty są rozmyte i swobodne, niczym fale. Atmosfera obrazu jest pełna energii, ale też jakiejś tajemniczej nostalgii. Czuć tu powiew wiatru na otwartym morzu. Technika artystyczna to z pewnością abstrakcja, gdzie artysta użył szybkich pociągnięć pędzla, co nadaje obrazowi rytm i tempo. Te emocje! Patrząc na to, można poczuć się, jakby się było samemu na szczycie klifu, z wiatrem w twarzy. Może to wolność? Albo tęsknota za czymś nieosiągalnym. Siedmiolatek powiedziałby: "Ale to jest jak burzowe niebo!". Coś w tym jest, prawda? Obraz porusza wyobraźnię, jakby zapraszał do własnych interpretacji, pozwalając odpłynąć w marzenia. A może to tylko ja tak czuję? Who knows! Kolory i formy, choć z pozoru chaotyczne, mają w sobie pewną spójność, która sprawia, że chce się patrzeć dłużej. To jak poezja, ale na płótnie.