Opis obrazu

Ten obraz jest uroczo sielankowy. Na pierwszy rzut oka widać rozległą łąkę pełną stokrotek, która rozciąga się aż po horyzont. Jasne, białe kwiaty kontrastują z zielenią trawy, tworząc harmonijną kompozycję barw. Na tle błękitnego nieba unoszą się puszyste chmury, ich miękkie kształty nadają całej scenie lekkość i spokój. Artysta zastosował technikę impastu, co nadaje teksturę i głębię obrazu. Można prawie poczuć wiatr, który delikatnie porusza łodygami kwiatów. Atmosfera obrazu jest zachwycająco pogodna, przypomina lato na wsi. Taki dzień, kiedy leżysz na łące i patrzysz jak chmury płyną po niebie. Czuć tu radość i beztroskę, być może nostalgia za dzieciństwem, kiedy to wszystko było simple and carefree. Wzrok mimowolnie prowadzi widza przez łąkę aż do horyzontu, gdzie niebo i ziemia się łączą. Obraz może wywoływać w odbiorcy poczucie wewnętrznego spokoju, może nawet marzenie o ucieczce z miejskiego zgiełku. Uwidaczniają się tu echa impresjonizmu - lekkość pociągnięć pędzla i ulotność momentu. „Kiedyś też tak bawiłem się na łące!”, mogłoby powiedzieć 7-letnie dziecko. A ja osobiście czuję, że to prawdziwe dzieło sztuki, które zaprasza do zanurzenia się w pięknie natury.