Opis obrazu

Na obrazie dominują delikatne odcienie bieli, brązu i zieleni, które tworzą spokojny, zimowy pejzaż. Zimowe drzewa, nieco pochylone ku ziemi, otaczają zamarznięty strumień. Ich cienkie, splątane gałęzie tkwią jakby w rozmigotanym tańcu. Kompozycja jest harmonijna, prowadzona wzdłuż nieśmiałego zakola wody, którą pokrywają lód i śnieg. Nastrój obrazu jest wyjątkowo serene, emanując spokojem i ciszą chłodnego poranka. Jest tu coś magicznego, co sprawia, że człowiek czuje się jakby właśnie włożył nogę w świeży śnieg, gdzie każde skrzypnięcie jest jak melodia. Artyzm tego dzieła opiera się na lekkiej, akwarelowej technice, której użycie podkreśla subtelność natury. Kiedy na to patrzę, czuję jakby czas zwolnił. Obraz wywołuje wrażenie nostalgii i tęsknoty za beztroskimi zimami z dzieciństwa. "Patrz mamo, to jest jak bałwanek bez nosa!", mogłoby powiedzieć 7-letnie dziecko. To przenosi mnie w świat pełen wyobraźni, gdzie można odkrywać sekrety przyrody. To tak, jakby ciepła herbata ogrzewała dłonie w chłodnym aurze dnia.