Opis obrazu

Obraz emanuje mistycznym, niemal surrealistycznym klimatem. Dominują zimne odcienie błękitu i zieleni, które wplatane są w organiczne formy pełne wijących się gałęzi i sieci. Centralnie umieszczona tarcza zegara, opleciona przez te pnącza, przywodzi na myśl nieuchronny upływ czasu, jakby natura przeplatała się z mechanizmem odliczającym nasze chwile. Gdzieś pośrodku tego zawiłego wzoru dostrzec można subtelną czaszkę, przypominającą ułamek ludzkiej egzystencji wpisanej w ten niezwykły krajobraz. Atmosfera obrazu jest nieco niepokojąca, ale zarazem hipnotyzująca. Mieszanka oniryzmu i rzeczywistości sprawia, że widz zatrzymuje się, by zastanowić się nad swoim miejscem w świecie. Dzieło emanuje stylem przypominającym techniki malarstwa surrealistycznego, gdzie rzeczywistość zakrzywia się w stronę nieznanego. "Wow" pomyślało dziecko, patrząc na dziwne linie i kształty. Obraz budzi emocje niepokoju, ale też fascynacji. Czy to wizja przyszłości, czy przypomnienie o kruchości czasu? A może to artystyczne "whisper" o ulotności chwili? Wydaje się, że każdy może odnaleźć w nim własną historię, interpretując to, co dla jednych jest groźbą, dla innych pięknem przemijania.