Opis obrazu

Na obrazie widzimy wspaniały zimowy krajobraz. Dominują biele i subtelne odcienie szarości, które kontrastują z brunatnymi tonami pni drzew. Drzewo na pierwszym planie, oblepione śniegiem, ma dziwny, krzywy kształt, jakby walczyło z wiatrem przez lata. W tle dostrzec można linię lasu – cichego, zahibernowanego pod ciężarem zimy. Chmury na niebie wyglądają jak miękkie, puszyste wata cukrowa, nadając całości spokojny i refleksyjny nastrój. Całe dzieło emanuje nostalgiczną atmosferą. Technika malarska jest wyrazista, z teksturalnymi pociągnięciami pędzla, które dodają głębi i ruchu. Malarz posłużył się impastem, co sprawia, że powierzchnia obrazu jest niemal trójwymiarowa. Podziwiając te zawirowane linie, można poczuć lekkie mrowienie emocji – od spokoju po zakłopotanie. Patrząc na ten krajobraz, widz może odczuwać ciepłe wspomnienia o dzieciństwie czy spacerach w śniegu. Obraz daje poczucie frozen magic, gdzie przyroda zamiera, ale tętni niewidocznym dla oka życiem. Drzewo wygląda jak wielki cukierek! Styl pisania tu to mieszanka formalności z nutką codzienności, bo kto by nie chciał czasem zanurzyć się w takiej prozaicznej chwili zatrzymanej w pakiecie kolorów i kształtów.