Opis obrazu

Na obrazie dominuje zieleń i błękit, które przeplatają się w harmonii z brązami i beżami. Sama kompozycja jest dość dynamiczna, z dużym kopułowym budynkiem skrywającym się za gęstym lasem drzew. Wygląda to prawie jak tajemniczy ogród, gdzie natura spotyka architekturę. Całość emanuje spokojem, ale jednocześnie jest w niej coś nieuchwytnego, co budzi ciekawość. Artystya zastosował technikę mozaikowego ułożenia plam barwnych, które dodają obrazu tekstury. To troszkę jak gra w lego, gdzie każdy kolorowy klocek ma swoje miejsce. Nastrój obrazu jest kontemplacyjny, niemalże melancholijny. Mamy wrażenie, że to miejsce skrywa jakieś sekrety, czeka na odkrycie. Przywodzi na myśl wspomnienia z dzieciństwa, kiedy to świat wydawał się tak pełen tajemnic. Styl obrazu przypomina trochę impresjonizm, ale jest w nim też coś z kubizmu, z jego geometrycznymi formami i kątowniczymi liniami. Wow, jakie to jest cool! Dzieło to może wzbudzić u widza poczucie spokoju, ale też lekką tęsknotę za czasami, gdy mogliśmy się zatrzymać i patrzeć na piękno wokół nas. Patrząc na to, czuję, jakbym był w magicznym miejscu, gdzie czas płynie wolniej. A te drzewa wyglądają jak strażnicy tajemniczego pałacu. Może to miejsce, gdzie ktoś kiedyś ukrył skarb? Overall, obraz zachęca do zatrzymania się na chwilę i zadumy nad pięknem świata, które często umyka nam w codziennym biegu.