Opis obrazu

Na obrazie dominują intensywne kolory, które przywodzą na myśl zachodzące słońce. Jaskrawe żółcie i złociste odcienie splatają się z ciemniejszymi, przygaszonymi zieleniami i brązami. Centralna część obrazu rozświetlona jest bielą, jakby promienie światła przebijały się przez gęstwiny. Całość emanuje ciepłem i tajemnicą, jakbyśmy znajdowali się w magicznym lesie pełnym sekretów. Artysta zastosował technikę impasto, widoczne są grube pociągnięcia pędzlem tworzące texture (tak, jakbyśmy naprawdę mogli dotknąć tej powierzchni). Patrząc na to, czuję się jak w spokojny, letni wieczór, kiedy słońce chyli się ku zachodowi, a cały świat wydaje się na chwilę zatrzymać. Mój piesek by tu pogonił za motylkiem! Estetyka tego dzieła to połączenie abstrakcji z realizmem, co sprawia, że można w nim dostrzec zarówno krajobraz, jak i emocje. Czuję, jakby każda linia i plama były kroplami kolorów, które tworzą symfonię spokoju. Podsumowując, to nie jest po prostu obraz, to okno do miejsca, gdzie czas przestaje mieć znaczenie.