Opis obrazu

Na obrazie widzę leśny trakt z pastelowych mgieł i jaskrawych smug farby. Pnie rosną po skosie, kształty migoczą, a kompozycja prowadzi wzrok w głąb jak tunel światła. Dominują róże, turkusy, żółcie i seledyn, wymieszane w żywy glow. Faktura gęsta, miejscami impasto, jakby artysta szpachlą rozrywał powierzchnię i zostawiał grudki. Pociągnięcia pędzla nerwowe, ale miękkie, brzegi są lekko rozmyte. Nastrój pogodny i trochę nostalgiczny, pachnie jesienią i deszczem następnego dnia. Te drzewa są wielkie i świecą jak cukierki. Odbiorca może poczuć spokój, ale i zryw, bo kolor tańczy, a ścieżka wciąga. Dla mnie to wspomnienie spaceru, które w pamięci pęcznieje i troche koloryzuje. Tak to widzę i mam ochotę wejść tam na chwile i zgubić się w świetle.