Opis obrazu

Na obrazie dominuje chłodna paleta barw, w której różne odcienie błękitu i turkusu przenikają się niczym morze z niebem w deszczowy dzień. Tajemniczą kompozycję wzbogacają delikatne żółcienie na horyzoncie, sugerując wschód lub zachód słońca – moment pełen magii i obietnicy. Forma i kształty są rozmyte, jakby artysta celowo utkał subtelność, aby wywołać uczucie spokoju i melancholii, a zarazem tęsknoty. Bliżej nieokreślona mgiełka wprowadza dreamy atmosphere, której trudno się oprzeć. Styl obrazu zdaje się korzystać z techniki akwarelowej, gdzie płynne linie i stonowane przejścia tworzą niemal eteryczny efekt. Na widza oddziałuje to jak wspomnienie zatopione we mgle, budząc różnorodne emocje – od nostalgii aż po poczucie niespełnienia. "To wygląda jak wodospad na końcu świata!" tak mógłby rzec dzieciak, odkrywając tajemnice płynące z tej subtelności. Wszystko trąca nutą niewiadomego, jakbyście odkrywali nowe lądy. Patrząc na dzieło, można niemal poczuć chłód poranka, który otula zmysły, jednocześnie porywając myśli w nieznane.