Opis obrazu

Ten obraz jest jak mgła wspomnień zatrzymanych na płótnie. Dominują tu stonowane barwy, jakby wyblakłe przez czas – szarości, błękity i subtelne odcienie zieleni przeplatają się z ledwie dostrzegalnymi plamami żółci i różu. Kształty są nieokreślone i rozmyte, co nadaje dziełu eteryczności. Kompozycja zdaje się chaotyczna, ale po chwili patrzenia wszystko zaczyna się układać. Na pierwszym planie widać postać z papierosem i kieliszkiem, co przywodzi na myśl klimat dekadenckiej nostalgii. Obraz emanuje melancholią, jakby uchwycił chwilę refleksji nad przemijaniem. Technika malowania przypomina nieco pastelowe rozmycie, które tworzy atmosferę snu. Użycie lekkich, niemal przezroczystych pociągnięć pędzlem sprawia, że dzieło wygląda jak pejzaż z marzenia. Może ktoś by powiedział "dreamy". To wywołuje uczucie zarówno spokoju, jak i niepewności co do tego, co kryje się w rozmazanych konturach. Patrząc na ten obraz, można poczuć mieszankę tęsknoty za przeszłością i nieuchwytności chwili. Czy te rozmyte twarze to duchy minionych lat? Może artysta chciał, żebyśmy poczuli efemeryczność życia. "Mamo, dlaczego ten pan wygląda tak smutno?" – mogłoby zapytać dziecko, stukając palcem w obraz. Tu można się zatrzymać na chwilę i pomyśleć o własnych wspomnieniach. Każdy patrzący odnajdzie coś innego, a może nawet kawałek siebie w tym powiewie niejasności.