Opis obrazu

Na obrazie widzimy łąkę delikatnie zabarwioną różnymi odcieniami żółci i brązu, przez co teren wydaje się niemal falować. Drzewa, niczym czarne koronkowe kształty, rozrzucone po krajobrazie, wyróżniają się na tle pastelowego nieba. Ich surowe i nagie gałęzie tworzą niemal graficzny kontrast z miękkim, teksturowanym tłem. Atmosfera jest spokojna, lecz jednocześnie nieco melancholia wisi w powietrzu, jakby przyroda szykowała się do snu. Technika impresjonistyczna, z wyraźnym pociągnięciem pędzla, dodaje życia i dynamiki. Patrząc na obraz, można poczuć nostalgiczny klimat jesiennego popołudnia. Może to przypominać spacer po parku w chłodny dzień. Artysta użył kolorów i faktur, by sprawić, że krajobraz wydaje się niemal namacalny. Wow, jak to wygląda cudownie! Kompozycja jest przemyślana, prowadząc oko widza głębiej w perspektywę. To dzieło zdecydowanie zasługuje na uwagę. Można niemal usłyszeć szelest liści pod stopami. Czasami sztuka potrafi mówić wprost do serca po prostu.