Opis obrazu

Obraz emanuje ciepłem barw jesieni, gdzie dominuje pomarańcz, zieleń i złoto. Gęste chmury rozmywają się na niebie, przywodząc na myśl zamglony poranek pełen tajemnic. Kompozycja jest harmonijna, centrum obrazu zdaje się przyciągać wzrok, jakby coś tam, w oddali, niewidzialna magia się wydarzała. Skupiona wokół krajobrazów natura jawi się eteryczna, niczym senne marzenia. Jest tu coś niezwykle ulotnego. Artysta wykorzystuje technikę impastu, nadając płótnie fakturę, której można niemal dotknąć; technika ta pozwala na ujawnienie miękkich przejść kolorystycznych. To jest tak, jakby patrzeć przez kolorowy kaleidoscope na okolicę. Patrząc na obraz, można poczuć nostalgia za nieodwracalnością czasu i przyrody. Odbiorca być może zacznie rozmyślać o przemijaniu, ale również o pięknie chwili obecnej. Kolory niemalże wibrują energią i ciepłem. Och, jakie to wszystko magiczne. To miejsce wygląda, jakby można było się tam schować przed światem i patrzeć, jak czas powoli płynie. Nastrój dzieła oscyluje między spokojem a nostalgiczną refleksją. Wow, tam musi być bardzo ładnie, powiedziałby pewnie 7-letni widz. Podziwiając te barwy, można poczuć, że każdy dzień przynosi coś wyjątkowego.