Opis obrazu

Na obrazie widzimy zimowy krajobraz skąpany w promieniach słońca zawieszonego na niebie jak jasna, złocista kula. Kolory są żywe i dynamiczne – od głębokiego błękitu nieba przez rozświetlone odcienie różu i pomarańczu wokół słońca, po chłodne biele i błękity śniegu. Krajobraz zdaje się być pokryty migoczącą warstwą brokatu, jakby mróz osadził swoje magiczne wzory na wszystkim dookoła. Atmosfera obrazu jest pełna spokoju i delikatnego ciepła, mimo że to zima na całego. Jest w tym obrazie coś magicznego, coś, co sprawia, że chcesz się zatrzymać i po prostu popatrzeć. Autentycznie czuć lekki chłód powietrza, ale i radość płynącą z jasnego słońca. Styl artystyczny przywodzi na myśl impresjonizm z jego swobodnym podejściem do formy i koloru. Widać tu jakby dynamiczne pociągnięcia pędzla, które z bliska są chaotyczne, a z daleka układają się w harmonijną całość. To jest jak te obrazy co mama zawsze ogląda w muzeum. Wywołuje we mnie to obraz poczucie nostalgii za dzieciństwem. Goniłem śnieżki z kumplami, a zimowe słońce grzało nam twarze. Jest coś subjuntive, tak, to chyba idealne słowo, coś co sprawia, że chce się zatrzymać tę chwilę na zawsze. Ten obraz to prawdziwy skarb dla duszy.