Opis obrazu

Ten obraz to prawdziwa uczta dla oczu. Na pierwszy rzut oka dominują zimne odcienie niebieskiego, które przechodzą z góry obrazu ku ciepłemu, ziemistemu brązowi na dole. Śnieżnobiała linia przecina dzieło, dzieląc je na dwie części i nadając mu pewien jakby "divide". Prostopadłe, jasne linie przypominają kraty, które być może symbolizują ograniczenia. Całość skomponowana jest w sposób minimalistyczny, co wprowadza spokój, ale i lekkie napięcie. Obraz napełnia mnie refleksją o barierach, jakie sami stawiamy w naszych umysłach. Może to symboliczne kajdany codzienności? Artysta posługuje się techniką impastową, co widać dzięki widocznym fakturom farby, które dodają dziełu głębi i złożoności. Styl artystyczny jest co najmniej nowoczesny z nutą abstrakcji. To taki obraz, który można interpretować na wiele sposobów. W jednym momencie myślisz, że jesteś w niebie, a w następnym na ziemi. Fascynujące jest to, jak coś tak prostego potrafi wywołać bogactwo emocji. Myślę sobie: "Ale fajne kolory!" Tak by pewnie dziecko powiedziało. Ja czuję nutkę nostalgii i wolności. To dzieło, które mówi więcej niż tysiąc słów.