Opis obrazu

Obraz emanuje abstrakcyjną kombinacją głębokiego brązu i przygaszonej bieli, przeplatających się w dynamiczny wzór poziomych linii. Wygląda jakby ktoś namalował pasy, które migają i tańczą przed oczami widza. Kompozycja ma w sobie coś rytmicznego, niemalże muzycznego, przywodząc na myśl pulsujące dźwięki. Atmosfera jest nieco tajemnicza, trudno określić jej jednorodny nastrój, bo to dzieło może być odbierane różnie. Pasiaste formy tworzą swoisty ruch, sugerując przejrzystość i warstwowość. Artysta używa techniki akrylu, co daje wrażenie tekstury i głębi. Może to przypominać drgające obrazy na ekranie starego telewizora, co niechybnie koi i fascynuje jednocześnie. U odbiorcy wywołuje to silne emocje – od spokoju po lekkie zaniepokojenie, jak wtedy gdy wpatrujesz się w coś nieznanego. Mogę sobie wyobrazić, że dziecko patrząc na to, powiedziałoby "Wow, to wygląda jak zebra z kosmosu!" W prostocie tej pracy tkwi jej siła. Jest w tym coś magicznego, shrunk in simplicity yet so full of complexity. Być może obraz jest metaforą życia – chaotycznego, ale jednak pięknego. I choć zdaje się być przypadkowy, każdy jego element ma swoje miejsce, co odczuwam jako osobiste odkrycie w chaosie codzienności.