Opis obrazu

Na obrazie dominują intensywne, pomarańczowe kształty, przypominające pionowe kolumny, które wyróżniają się na tle szaro-niebieskiego nieba. Te kształty są jak gigantyczne klocki, które ktoś zbudował na fioletowej podstawie. Kolorystyka jest żywa, a użycie kontrastujących barw sprawia, że całość wydaje się dynamiczna i pełna energii. Obraz emanuje nowoczesnym, abstrakcyjnym stylem. Artysta zastosował technikę impasto, co widać w grubo nakładanej farbie tworzącej teksturę, która aż prosi się o dotknięcie. Patrząc na tę kompozycję, czuje się dziwną tęsknotę. To trochę jak oglądanie miejskiego krajobrazu, który jest jednocześnie znajomy i obcy. Hmm, czy to może być skyline jakiegoś miasta? Malunek wzbudza ciekawość i zachęca do zadania sobie pytania: "Co to właściwie jest?" Odbiorca może się wciągnąć w tę dynamiczną grę kształtów, gdzie czas płynie wolniej, a wyobraźnia może swobodnie eksplorować. Kolorowe plamy czerwieni i bieli nadają obrazowi nieoczekiwanych akcentów, jakby ktoś pokropił je "by accident". Dla mnie to jest jak odkrywanie nowego świata. Ogólnie rzecz biorąc, obraz ten jest niczym wizualna poezja. Może przypominać coś, co małe dziecko narysowałoby na lekcji plastyki, mówiąc tylko: "To są budynki!". Ten rodzaj artystycznego wyrazu porywa i dodaje świeżości, a jednocześnie zmusza do refleksji.