Opis obrazu

Na obrazie dominuje głęboki, nasycony kolor niebieski, który nadaje mu niezwykłej intensywności i tajemniczości. W centrum kompozycji widzimy rękę, która wygląda, jakby delikatnie trzymała coś w doniczce. Wygląda jakby artysta chciał, żebyśmy się zastanowili, co tam jest ukryte. Kształty są ostre, precyzyjne, a jednocześnie z nutką fantazji. Powierzchnia obrazu zdaje się niemal falować, jakby była żywa. Styl jest bardzo ekspresyjny, przypomina trochę surrealizm, ale i ma coś z symbolizmu. Technika użyta przez artystę to prawdopodobnie pastele, które dodają miękkości fakturze. Obraz emanuje spokojem, ale też pewnym niepokojem. Niebieski kolor to przecież coś, co kojarzy się z chłodem, a może nawet samotnością. Wywołuje u mnie takie małe „wow”, bo wciąga jak magnes, zmuszając do refleksji. W głowie rodzi się pytanie: co się kryje za tym niepoznanym gestem dłoni? To jak tajemnica do odkrycia. Atmosfera jest trochę jak w filmie fantasy, gdzie rzeczywistość miesza się z magicznym "realmo". Gdy patrzę na to, czuję się trochę jak odkrywca w nieznanym świecie – gdzieś pomiędzy snem a jawą. “Wygląda jak moja ręka!” mogłoby powiedzieć dziecko na widok tego obrazu. Takie właśnie jest to dzieło, zaskakująco znajome, a jednocześnie nie z tego świata. Interesujący obraz, który może zainspirować do głęboko skrzywionej refleksji nad znaczeniem symboli i gestów w naszym życiu.