Opis obrazu

Obraz jest nieco tajemniczy, a jego kolory to mieszanka ciepłych odcieni żółci, pomarańczu i zieleni, przeplatających się z chłodniejszymi barwami niebieskiego i fioletu. Na pierwszy plan wysuwają się różnorodne kształty, od płaskich, geometrycznych po zaokrąglone formy przypominające guziki czy kamienie. Ścienne maski delikatnie spoglądają na nas z różnorodnych miejsc, tworząc wrażenie, że coś czai się za tymi obliczami. Atmosfera obrazu jest enigmatyczna, niemalże nieziemska, a jednocześnie przytulna jak opowieści na dobranoc. Styl artystyczny tego dzieła to coś więcej niż typical art, to połączenie asamblażu i malarstwa z fakturą, które wciąga w głąb obrazu. Techniki używane przez artystę umożliwiają wydobycie bogatych tekstur, a detale przypominają o dziecięcej fascynacji światem. To dzieło, które wywołuje mieszankę emocji: nostalgiczną pamięć i ciekawość, jakbyśmy patrzyli na miasto snów. "O rety, ale dużo guziczków!" — mogłoby zawołać dziecko zauroczone kompozycją. Patrząc na ten obraz, czuję przypływ myśli o podróży do innej rzeczywistości. Głęboko zakorzeniona ludzka potrzeba zrozumienia, odkrywania tajemnicy, to wszystko, co obraz implikuje. Może to wywoływać uczucie spokoju, ale także tęsknoty za nierozpoznanym. Jego skomplikowana struktura przyciąga, by patrzeć, zgadywać, badać, bez końca. Kto wie, jakie sekrety te maski mogłyby nam wyszeptać, gdyby mogły mówić?