Opis obrazu

Obraz tętni kolorami i energią, jakby ktoś niespodziewanie zaprosił gości na prywatkę. Dominują fiolety i pomarańcze, przeplatające się z różnymi odcieniami różu i błękitu. Formy są geometryczne i zaokrąglone, z wyraźną tendencją do symetrii. Kompozycja przyciąga wzrok swoimi kontrastami, prowadząc spojrzenie po kształtach, które przywodzą na myśl postać. Atmosfera jest dynamiczna, niemal jak na karuzeli pełnej świateł i dźwięków. Styl obrazu to mieszanka kubizmu i abstrakcjonizmu, gdzie artysta bawi się formą i kolorem w sposób almost playful. Obraz może budzić różne emocje. Jednych zaskoczyć, innych rozbawić. Dla mnie przypomina to labirynt, w którym chętnie bym zgubił się choć na chwilę. Możliwe, że artysta chciał w ten sposób pokazać złożoność ludzkiej natury lub po prostu zaprosić do świata, gdzie nie wszystko jest takie, jak się zdaje. Dla siedmiolatka mogłoby to wyglądać jak obraz z bajki, gdzie wszystko jest możliwe, i wszystko ma swojego duszka. Kolory skaczą tak, jakby miały własne życie, a całość sprawia, że chcę się na chwilę zatrzymać i po prostu patrzeć.