Opis obrazu

Obraz tętni życiem kolorów, które przypadkowo splatają się, tworząc coś zachwycającego i enigmatycznego. Dominują odcienie błękitu, fioletu i czerwieni, przeplatające się z delikatnymi plamami bieli. Kształty są rozmyte i abstrakcyjne, jak impresjonistyczne odbicie snu. Pociągnięcia pędzla zdają się być impulsywne, ale jednocześnie starannie przemyślne, tworząc dynamiczną kompozycję. To jak spojrzenie przez mglistą szybę w przeszłość lub niepewną przyszłość. Nastrój obrazu jest refleksyjny, wręcz melancholijny. Mimo że niebo jest jasne, zasłona tajemnicy się nie podnosi. Jest w tym coś głęboko osobistego, jak echo myśli balansujących na krawędzi rzeczywistości i marzeń. Artystyczny styl obrazu nawiązuje do ekspresjonizmu, gdzie emocje i uczucia są na pierwszym planie. Techniki użyte przez artystę wywołują u odbiorcy poczucie zanurzenia. Dla niektórych obraz może być journey, podróżą do wnętrza samego siebie. Kiedy na niego patrzę, czuję wewnętrzne poruszenie, jakby coś ukrytego w mi nie chciało zostać odkryte. Może to przypominać dźwięk nieusłyszanego jeszcze koncertu. "Ojejku, to wygląda jak sen" powiedziałoby dziecko. To dzieło z pewnością przyciąga uwagę, prowokując do refleksji nad ulotnością i pięknem życia.