Opis obrazu

Obraz, który widzimy, jest jakby wyrwany z surrealistycznego snu. Dominują tu pastelowe kolory: błękity i pomarańcze tworzące kontrast z niebem pełnym chmur. Na pierwszym planie widzimy dziwne, pozbawione szczegółów postaci. Ich kształty są płynne, przypominające formy wyciosane z piasku lub lodu. Ta kompozycja jest naprawdę intrygująca i tajemnicza. Atmosfera obrazu jest spokojna, lecz zarazem nieco niepokojąca. Patrząc na to dzieło, można poczuć lekki dreszcz. Artysta, stosując różnorodne techniki pędzla, zbudował delikatną teksturę, co dodaje głębi całej scenie. Kształty są rozmyte, jakby bez wyraźnych konturów, co przydaje surrealizmu. Ten malunek może wywoływać wiele emocji. Patrząc na niego, czuję się jak dziecko czytające magiczną bajkę. Moje serce bije szybciej — ten widok to czysta "imagination". Jakby postacie były strażnikami zapomnianego świata. A tam, na dole, kotek patrzy na to wszystko z bezgranicznym spokojem — jakby wiedział coś, czego my nie wiemy. Styl i klimat obrazu przywodzą na myśl klasyków surrealizmu. Może być to podróż do własnego wnętrza. Kto wie, co artysta chciał przekazać. Może to marzenie o utraconym Edenie. Czy nie czujesz, że mogłoby się tam wszystko zdarzyć? Na koniec jedno zdanie prosto od 7-latka: "A ta pani to duch czy księżniczka z bajki?". To pytanie pozostaje bez odpowiedzi, ale przecież nie zawsze trzeba ją znać. Czasem wystarczy spojrzenie, prawda?