Opis obrazu

Obraz przedstawia bogactwo barw, kształtów i form zamkniętych w harmonijnej kompozycji przyrody. Dominują tutaj zielone liście i ciepłe odcienie żółci, pomarańczu i czerwieni. To jakby jesień zapukała do drzwi, a artysta uchwycił ten moment. Można poczuć spokój i ciepło bijące od malowidła, jakby był to cichy zakątek ogrodu w letni wieczór. Obraz ma w sobie coś z impresjonizmu – miękkie pociągnięcia pędzla i rozmyte krawędzie sprawiają, że całość wygląda niemal jak żywa. Tchnie z niego nostalgia i spokój, ale czyż nie ukrywa się też w tym smutek ulotności? Odbiorca może poczuć, jakby wracał myślami do chwil spędzonych na łonie natury. Dzieciak by powiedział: „To takie kolorowe liście!” I miałby rację. Jest w tym obrazie także nutka „serenity”, która stopniowo układa się w myślach, niczym cisza przed burzą. Czy to przypadek, że artysta użył takich, a nie innych kolorów? Chyba chciał oddać naturalne piękno i kruchość przyrody. Patrząc na to dzieło, można zapomnieć o całym świecie i zanurzyć się w chwili relaksu.