Opis obrazu

Ten obraz to prawdziwa eksplozja barw. Dominują ciepłe, rdzawo-pomarańczowe odcienie przeplatane głęboką czerwienią, które budują strukturalny chaos. Budynki zdają się tańczyć, ich pokrzywione kształty pną się ku górze w sposób niemożliwy do wykonania w rzeczywistości. Kompozycja jest dynamiczna, pełna zakrzywień i linii, które zacierają granice między architekturą a sztuką abstrakcyjną. Detale niby chaotyczne, a jednak dobrze przemyślane. Sprawiają wrażenie iluzorycznego miasteczka z dziecięcych snów, gdzie "domy wyglądają jak z bajki" powiedziałby pewnie 7-latek. Atmosfera obrazu jest nieco magiczna, może nawet lekko senna. Kolory przywodzą na myśl letnie popołudnie, kiedy powietrze drga od ciepła. Styl dzieła wskazuje na nowoczesne podejście, być może z nutką kubizmu. Artysta operuje pędzlem wolno, ale jednocześnie z precyzją. To taki "wow", który zostaje w pamięci. Interpretacje mogą być różne. Dla jednych to liryka zapomnianego miasta, dla innych zaledwie zabawa formą i kolorem. Obraz prowokuje myśli o harmonii i chaosie, pokazując, że te dwa elementy mogą współistnieć. Osobiście czuję, że to dzieło oddaje poczucie niepewności i jednocześnie tajemnicy, którą kryją dobrze znane miejsca. Jak miękki koc, który przyjemnie otula w chłodny dzień.