Opis obrazu

Obraz eksploduje żywymi kolorami: intensywną czerwienią, głębokim niebieskim i unoszącym się fioletem. Na pierwszym planie postać w okularach, pełna tajemniczości, zdaje się w zamyśleniu trzymać papierosa. Obok niej cienie innych osób tworzą iluzję tłumu, ale kto wie, kim oni są? Kompozycja jest zaskakująca, kształty płynnie przechodzą jedno w drugie. Z obrazka bije poczucie nostalgii, jakbyśmy przenieśli się do innego świata, trochę dreamlike, a trochę real. Styl artysty jest wyrazisty. Używa palety barw niczym ekspresjonista, by stworzyć emocjonalne napięcie. Malarz bawi się plamami kolorów, zamiast skupić się na szczegółach. A technika? Mistrzowska żonglerka swobodną formą i abstrakcją, same brushstrokes robią robotę. Obraz może wywoływać w odbiorcy śmiech, bo "to tak jak ja z moimi kolegami na podwórku" – powiedziałby mały Jasio. Przywołuje też refleksję na temat samotności w tłumie. Wyglądając na spontaniczny, obraz równocześnie zmusza do myślenia, co autor miał na myśli. A może nie miał na myśli nic? Emocje, które budzi, zależą od widza – jeden poczuje spokój, drugi zamęt. To dzieło, które ma moce przyciągania i niejednoznaczności.